Wyrok NSA z dnia 23 października 2018 r., sygn. II OSK 2123/17

Nadzór budowlany

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Łd 1000/16 w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] września 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji nakazującej wykonanie rozbiórki silosów zbożowych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Łd 1000/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, oddalił skargę J. Z. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] września 2016 r., nr [...], w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji nakazującej wykonanie rozbiórki silosów zbożowych.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył J. Z., wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. Ponadto, skarżący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentu "sprostowanie do opinii technicznej w zakresie ochrony przeciwpożarowej dot. oceny warunków ochrony przeciwpożarowej istniejących silosów 2 x 60 ton w M. [...], dz. nr ewid. [...]" na okoliczność jak w skardze.

Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a., zarzucono naruszenie:

a) art. 3 § 1 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 7, 75 § 1, 77 § 1 oraz 80 k.p.a., poprzez ich niezastosowanie i oddalenie skargi w sytuacji, gdy Sąd I instancji w wyniku niewłaściwej kontroli legalności działalności administracji publicznej nie zastosował środka określonego w ustawie, mimo że zebrany przez organ materiał dowodowy okazał się być niewystarczający i budzący wątpliwości, który poprzez jego uzupełnienie mógłby wpłynąć na inne rozstrzygnięcie Sądu I instancji, na korzyść skarżącego. Sąd I instancji nie dostrzegł, iż skoro w ocenie organu administracji, materiał dowodowy zawiera rozbieżności, to zadaniem tego organu było wyjaśnienie powstałych sprzeczności i wątpliwości poprzez chociażby uzupełnienie materiału dowodowego o przesłuchanie osób wystawiających dokumenty z B. sp. z o.o. na okoliczność wyjaśnienia na podstawie jakich, zarchiwizowanych dokumentów, zostały wystawione, a przedstawione następnie w niniejszej sprawie, oświadczenia spółki.