Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie NSA z dnia 1 sierpnia 2018 r., sygn. I GSK 2389/18

Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi L. Z. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 października 2016 r. sygn. akt I GSK 1118/16 odrzucającym skargę L. Z. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 maja 2014 r. sygn. akt I GSK 378/14 w sprawie ze skargi kasacyjnej L. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 565/11 w sprawie ze skargi L. Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: 1. odrzucić skargę o wznowienie postępowania; 2. zwrócić L. Z. kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi o wznowienie postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 maja 2014 r., sygn. akt I GSK 378/14 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną L. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: WSA) we Wrocławiu z 30 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 565/11.

Skargę o wznowienie postępowania zakończonego ww. wyrokiem złożył L. Z.

Postanowieniem z dnia 14 października 2016 r., sygn. akt I GSK 1118/16 Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę o wznowienie postępowania sądowego oraz zwrócił skarżącemu uiszczony wpis. Uzasadniając wydane postanowienie Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że w rozpoznawanej sprawie skarżący jako podstawę wznowienia przywołał art. 272 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 dalej: p.p.s.a.), zgodnie z treścią którego (w brzmieniu od 10 kwietnia 2010 r. na mocy ustawy z 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów administracyjnych oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 36, poz. 196) można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na podstawie umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio, z tym że termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania biegnie od dnia doręczenia stronie lub jej pełnomocnikowi rozstrzygnięcia organu międzynarodowego. Rozstrzygnięciem organu międzynarodowego działającego na podstawie umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez RP, o którym mowa w tym przepisie był wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 2 czerwca 2016 r., w sprawie C-418/14, wydany w wyniku pytania prejudycjalnego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 4 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 562/14, co zdaniem NSA, jest rodzajem orzeczenia, po wydaniu którego nie przysługuje skarga o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał nadto, że odpowiedź TSUE na pytanie prejudycjalne wiąże sądy krajowe państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie dokonanej wykładni prawa wspólnotowego, a zasada związania na gruncie podatkowym winna być realizowana, na podstawie art. 240 § 1 pkt 11 w zw. z art. 241 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.). W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie ma uzasadnionych powodów, dla których należałoby równocześnie prowadzić ewentualne postępowanie w wyniku wznowienia w trybie ord. pod. przed organem podatkowym i w trybie p.p.s.a. przed sądem administracyjnym. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał nadto, że bez znaczenia dla powyższego rozumowania pozostaje okoliczność braku wyraźnego wskazania przez ustawodawcę orzeczenia TSUE, jako podstawy wznowienia (przeciwnie, jak to uczynił ustawodawca w art. 240 § 1 pkt 11 ord. pod., czy art. 124 § 1 pkt 5 p.p.s.a.). Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił końcowo, że osoba, która nie była stroną postępowania zakończonego rozstrzygnięciem organu międzynarodowego, nie jest uprawniona do złożenia skargi o wznowienie postępowania na podstawie art. 272 § 3 p.p.s.a.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00