Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2018 r., sygn. II GSK 5760/16

Gry losowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia del. WSA Sylwester Miziołek Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A Sp. z o.o. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 września 2016 r. sygn. akt II SA/Rz 402/16 w sprawie ze skarg A Sp. z o.o. w B. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu z dnia: [...] lutego 2016 r. nr [...], [...] lutego 2016 r. nr [...], [...] lutego 2016 r. nr [...], [...] lutego 2016 r. nr [...], [...] lutego 2016 r. nr [...], [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od A Sp. z o.o. w B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie 4.800 (słownie: cztery tysiące osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 8 września

2016 r. o sygn. akt II SA/Rz 402/16 w połączonych sprawach oddalił skargi A Spółki z o.o. w B. (dalej: Spółka) na sześć decyzji Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu (obecnie: Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie; dalej: Dyrektor) z dnia [...] lutego 2016 r. w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd I instancji przyjął następujące ustalenia.

Sześcioma decyzjami z dnia [...] lutego 2016 r. Dyrektor utrzymał w mocy sześć decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...] września 2015 r., którymi na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 612, obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 165 ze zm.; dalej: u.g.h.) wymierzył Spółce kary pieniężne po 12000 zł za urządzanie gier na sześciu automatach do gier poza kasynem gry - w [...] w K. Dyrektor wskazał, że w wyniku kontroli przeprowadzonej w ww. salonie gier w dniu 29 sierpnia 2014 r. ujawniono 15 należących do Spółki, niezarejestrowanych automatów, zaś na podstawie przeprowadzonych eksperymentów polegających na możliwości odtworzenia gry na sześciu automatach oraz sprawozdań z badań sprawdzających automaty, wykonanych przez upoważnioną przez Ministra Finansów jednostkę badającą, ustalono, że były to automaty do gier losowych w rozumieniu art. 2 ust. 3-5 u.g.h., zapewniały wygrane pieniężne i rzeczowe, a gry na nich były urządzane w celach komercyjnych. Spółka nie miała koncesji na prowadzenie kasyna gry (art. 6 ust. 1 u.g.h.) ani zezwolenia (art. 129 ust. 1 u.g.h.). Odnosząc się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE; Trybunał) z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych o sygn. akt C-213/11, C-214/11 i C-217/11 Fortuna i inni (publ. LEX nr 1170754), Dyrektor stwierdził, że nawet gdyby uznać mające zastosowanie w niniejszej sprawie przepisy u.g.h. za techniczne w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. UE z dnia 21 lipca 1998 r. L 204, s. 37; Polskie wydanie specjalne z 2004 r. rozdz. 13, t. 20, s. 337; dalej jako "dyrektywa 98/34/WE"), to brak ich notyfikacji nie wykluczał obowiązku stosowania tych przepisów w polskim porządku prawnym.