Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2018 r., sygn. II GSK 3211/16

W piśmiennictwie prezentowany jest pogląd, że sankcje związane z prewencją oraz restytucją niepobranych należności podatkowych zalicza się do sankcji prawnofinansowych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Dąbek Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [A.] Sp. z o.o. w J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2015 r. sygn. akt V SA/Wa 414/15 w sprawie ze skargi [A.] Sp. z o.o. w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [A.] sp. z o.o. w J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie 1.800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 grudnia 2015 r. o sygn. akt V SA/Wa 414/15 oddalił skargę [A.] Sp. z o.o. w J. (dalej: Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie (dalej jako Dyrektor) z dnia [...] grudnia 2014 r. w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd I instancji przyjął następujące ustalenia.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. Dyrektor, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w C. z dnia [...] maja 2012 r., wymierzającą Spółce, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 2, art. 90 ust. 1 i art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm., obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 471 ze zm.; dalej: u.g.h.), karę pieniężną w wysokości 12.000 zł za urządzanie gier na automacie pn. [...] poza kasynem gry - w sklepie spożywczo-przemysłowym w C. przy ul. W. [...], tj. w punkcie gier na automatach o niskich wygranych, prowadzonym przez Spółkę na podstawie zezwolenia z dnia [...] sierpnia 2008 r., zmienionego decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r., na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa [...]. W oparciu o eksperyment odtworzenia gry na wskazanym automacie oraz opinię biegłego sądowego (włączoną do akt niniejszej sprawy z postępowania karnoskarbowego) ustalono, że wartość maksymalnej stawki za udział w jednej grze na tym automacie była wyższa niż 0,50 zł (automat umożliwiał gry odpowiednio za 2, 3 i 5 zł), zaś wartość jednorazowej wygranej mogła być wyższa niż 60 zł, co stanowiło naruszenie przepisu art. 129 ust. 3 u.g.h., gdyż urządzenie nie spełniało ustawowej definicji gry na automatach o niskich wygranych, w związku z czym zastosowanie znajdował art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Dyrektor zaznaczył, że Spółka nie posiadała koncesji na prowadzenie kasyna gry, a z racji naruszenia przez automat art. 129 ust. 3 u.g.h., nie mógł zostać zastosowany art. 141 pkt 2 u.g.h., w świetle którego w odniesieniu do organizowania zgodnie z art. 129-140 gier na automatach o niskich wygranych w punktach gier na automatach o niskich wygranych - nie stosuje się art. 89 ust. 1 pkt 2. Dyrektor odwołał się ponadto do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE; Trybunał) z dnia 19 lipca 2012 r. w połączonych sprawach C-213/11, C-214/11 i C-217/11 Fortuna i inni (LEX nr 1170754) i stwierdził, że art. 129 ust. 3 u.g.h. nie jest przepisem technicznym w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. UE z dnia 21 lipca 1998 r. L 204, s. 37; Polskie wydanie specjalne z 2004 r. rozdz. 13, t. 20, s. 337; dalej: dyrektywa 98/34/WE).