Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. II GSK 5383/16

Gry losowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant Marta Zawadzka-Zasuwik po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Spółki A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 lipca 2016 r. sygn. akt I SA/Po 1158/15 w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Spółki A na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 lipca 2016 r. (sygn. akt I SA/Po 1158/15) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej: WSA), działając na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej: ppsa), oddalił skargę Spółki A (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu (dalej: Dyrektor IC) z [...] kwietnia 2015 r. (nr [...]) w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry.

WSA orzekał w następującym stanie sprawy.

W dniu [...] grudnia 2013 r. funkcjonariusze celni przeprowadzili kontrolę przestrzegania przepisów ustawy z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.; dalej: ugh) w lokalu "Mini Bar [...]" w [...], niebędącym kasynem gry i w którym działalność gospodarczą prowadził K. S. Kontrolowany przedsiębiorca przedłożył umowę dzierżawy powierzchni z 20 września 2013 r. zawartą pomiędzy nim a skarżącą - w celu prowadzenia przez skarżącą działalności rozrywkowo-hazardowej. W wyniku kontroli stwierdzono urządzenie do gry o nazwie [...] (nr [...]). Funkcjonariusze przeprowadzili eksperyment (gry kontrolne), w wyniku którego ustalili, że grający nie miał wpływu na wynik gry (bębny urządzenia zatrzymywały się same), możliwe było uzyskanie wygranych w postaci punktów, które można było poddać próbie podwojenia, a urządzenie automatycznie wypłacało wygrane pieniężne. Wobec tego kontrolujący uznali, że urządzenie spełnia przesłanki uznania go za automat do gier, określone w art. 2 ust. 3 ugh.