Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 25 września 2018 r., sygn. II GSK 2769/16

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 25 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Izby Notarialnej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 1859/15 w sprawie ze skargi Izby Notarialnej w Warszawie na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenie siedziby kancelarii 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz Izby Notarialnej w Warszawie 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 stycznia 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 1859/15 oddalił skargę Izby Notarialnej w Warszawie na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenia siedziby kancelarii notarialnej.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.

A. H. złożyła do Ministra Sprawiedliwości wniosek o powołanie na stanowisko notariusza i wyznaczenie siedziby kancelarii notarialnej w Warszawie.

Izba Notarialna w Warszawie (dalej: Izba) na podstawie art. 10 i art. 35 pkt 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 164 ze zm., dalej: p.n.) negatywnie zaopiniowała ww. wniosek, gdyż uznała, że A. H. nie spełnia przesłanki odbycia aplikacji notarialnej, wymienionej w art. 11 ust. 4 p.n. bowiem nie uzyskała zaświadczenia o ukończeniu aplikacji notarialnej, a mimo to została dopuszczona do egzaminu notarialnego.

Minister Sprawiedliwości powołując A. H. na stanowisko notariusza wskazał, że spełnia ona wszystkie przesłanki ustawowe. Odnosząc się zaś do podniesionej przez Izbę kwestii niewydania zaświadczenia o odbyciu aplikacji notarialnej organ stwierdził, że fakt odbycia tej aplikacji wynika z decyzji Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej nr [...] do spraw aplikacji notarialnej przy Ministrze Sprawiedliwości o dopuszczeniu do egzaminu notarialnego. Minister wskazał przy tym, że art. 74a § 5 w zw. z art. 71d § 9 p.n. daje przewodniczącemu komisji egzaminacyjnej uprawnienie dopuszczenia kandydata do egzaminu. Dodatkowo Minister wskazał, że decyzja o dopuszczeniu uczestniczki do egzaminu notarialnego nie została zakwestionowana, więc była i jest wiążąca. Uczestniczka do egzaminu notarialnego przystąpiła dwukrotnie, tj. we wrześniu 2012 r. i uzyskała wynik negatywny oraz w listopadzie 2013 r., z którego otrzymała wynik pozytywny.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00