Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2018 r., sygn. II GSK 4576/16

Telekomunikacja; Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zabłocka Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia del. WSA Cezary Kosterna Protokolant Aneta Ołdakowska po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Spółki z o.o. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 364/16 w sprawie ze skarg A. Spółki z o.o. w B. na postanowienia Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia prawa wglądu do materiału dowodowego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. Spółki z o.o. w B. na rzecz Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 maja 2016 r., sygn. akt VI SA/Wa 364/16, oddalił skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w B. na postanowienia Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] grudnia 2015 r. nr: [...],[...],[...],[...],[...],[...] w przedmiocie ograniczenia prawa wglądu do materiału dowodowego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przedstawił na wstępie stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, że zaskarżonymi postanowieniami Prezes UKE na podstawie art. 207 ust. 1 w związku z art. 206 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 243 ze zm.) oraz art. 123 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013, poz. 267 ze zm., zwanej dalej: k.p.a.), ograniczył Spółkom: B. S.A. z siedzibą w [...], A. Sp. z o.o. z siedzibą w [...], C. S.A. z siedzibą w [...], D. Sp. z o.o. z siedzibą w [...], E. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] oraz F. w postępowaniach o dokonanie rezerwacji częstotliwości prawo wglądu do materiału dowodowego, obejmującego informacje zawarte w piśmie Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...], opatrzonym klauzulą "zastrzeżone". W uzasadnieniach postanowień wyjaśnił, że pismo to, jako niejawne, nie podlega udostępnieniu stronom z uwagi na treść art. 5 ust. 4 i art. 6 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228 ze zm.) oraz art. 207 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Organ wskazał, że nie jest podmiotem uprawnionym do dokonywania oceny zasadności nadania tej klauzuli, jej zniesienia, czy też zmiany. W stosunku do tego rodzaju pisma organ ma obowiązek ochrony zawartych w nim informacji niejawnych, z uwagi na treść art. 207 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Informacje zawarte w tym piśmie stanowią tajemnicę prawnie chronioną, w rozumieniu art. 207 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne, a to w konsekwencji zobowiązuje do wydania, w oparciu o ten przepis, postanowień w celu zapewnienia niezbędnej ochrony informacji niejawnych. Nadto organ stwierdził, że art. 74 § 1 k.p.a. nie dotyczy klauzuli "zastrzeżone", jaką zostało objęte pismo Szefa ABW, co oznacza, że przepis ten nie może być podstawą ograniczenia prawa wglądu do materiału dowodowego.