Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 maja 2016 r., sygn. VI SA/Wa 364/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Sędzia WSA Jakub Linkowski Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2016 r. spraw ze skarg P. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na postanowienia Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] grudnia 2015 r. o numerach: 1. [...], 2. [...], 3. [...], 4. [...], 5. [...], 6. [...] w przedmiocie ograniczenia prawa wglądu do materiału dowodowego oddala skargi w całości

Uzasadnienie

Postanowieniami z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...];[...];[...];[...]; [...];[...] Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, stosując art. 207 ust. 1 w związku z art. 206 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (t. j.: Dz. U. z 2014 r., poz. 243 ze zm.) oraz art. 123 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2013, poz. 267 ze zm.), ograniczył Spółkom: O. S.A. z siedzibą w W., P. Sp. z o.o. z siedzibą w W., T. S.A. z siedzibą w W., N. Sp. z o.o. z siedzibą w R.; P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz PI., prawo wglądu do materiału dowodowego, obejmującego informacje zawarte w piśmie Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...], opatrzonym klauzulą "zastrzeżone".

Ograniczenie prawa wglądu nastąpiło w postępowaniach o dokonanie rezerwacji częstotliwości, obejmujących - odpowiednio - blok częstotliwości o szerokości 2x5 MHz z zakresu 2505-2510 MHz oraz 2625-2630 MHz, 2510-2515 MHz oraz 2630-2635 MHz, 2515-2520 MHz oraz 2635-2640 MHz, 2520-2525 MHz oraz 2640-2645 MHz, 2525-2530 MHz oraz 2645-2650 MHz, 2530-2535 MHz oraz 2650-2655 MHz na obszarze całego kraju, przeznaczonych do świadczenia usług telekomunikacyjnych w służbie ruchomej lub stałej, przez okres 15 lat od dnia doręczenia decyzji w sprawie rezerwacji.

W motywach ww. postanowień Prezes UKE wyjaśnił, że pismo Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] zostało opatrzone klauzulą "zastrzeżone" i z tego względu, jako niejawne, nie podlega udostępnieniu stronom z uwagi na treść art. 5 ust. 4 i art. 6 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 182, poz. 1228 ze zm.) oraz art. 207 ust. 1 ww. ustawy - Prawo telekomunikacyjne. Organ wskazał, że nie jest on podmiotem, który zastosował klauzulę, a wobec tego nie jest uprawniony do dokonywania jakiejkolwiek oceny zasadności jej nadania, a w szczególności nie jest uprawniony do jej zniesienia, czy też zmiany. W stosunku do tego rodzaju pisma organ ma z urzędu obowiązek ochrony zawartych w nim informacji niejawnych, a to z uwagi na treść art. 207 ust. 1 ww. ustawy - Prawo telekomunikacyjne, który jest przykładem wyjątku od zasady jawności postępowania. Informacje zawarte w przedmiotowym piśmie stanowią tajemnicę prawnie chronioną, w rozumieniu art. 207 ust. 1, a to w konsekwencji zobowiązuje do wydania, w oparciu o ten przepis, postanowień w celu zapewnienia niezbędnej ochrony informacji niejawnych. Nadto, organ zaznaczył, że art. 74 § 1 kpa mówi wyłącznie o klauzulach "tajne" i "ściśle tajne", natomiast nie ma w nim mowy o klauzuli "zastrzeżone", jaką zostało objęte pismo Szefa ABW. To z kolei oznacza, że przepis ten nie może być podstawą ograniczenia prawa wglądu do materiału dowodowego, lecz podstawą tą jest art. 207 ust. 1 ww. ustawy - Prawo telekomunikacyjne.