Wyrok NSA z dnia 29 sierpnia 2018 r., sygn. I GSK 1007/16

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia del. WSA Piotr Przybysz Protokolant Anna Wojtowicz-Hess po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 maja 2016 r. sygn. akt III SA/Łd 189/16 w sprawie ze skargi K. T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia po wznowieniu decyzji w sprawie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 12 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Łd 189/16, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę K. T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi z [...] stycznia 2016 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego II w Łodzi z [...] października 2015 r. odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Celnego II w Łodzi z [...] września 2008 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za wrzesień 2003 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podkreślił, że zaskarżona decyzja i poprzedzająca ją decyzja z [...] października 2015 r. wydane zostały w trybie nadzwyczajnym, po wznowieniu postępowania zakończonego wcześniej decyzją ostateczną. Wznowienie postępowania jest instytucją nadzwyczajną, stanowiącą wyjątek od zasady trwałości decyzji administracyjnej.

Wniosek o wznowienie oparty został na podstawie prawnej wskazanej w treści art. 240 § 1 pkt 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: O.p.). W ocenie skarżącego wydany 12 lutego 2015 r. przez Trybunał Konstytucyjny wyrok w sprawie SK 14/12 stanowi podstawę do uchylenia ostatecznej decyzji określającej jego zobowiązanie w podatku akcyzowym, gdyż z wyroku tego wynika dla organu podatkowego obowiązek udowodnienia podatnikowi sprzedającemu olej opałowy, że miał świadomość, iż odebrane przez niego od nabywców oleju oświadczenia o przeznaczeniu oleju na cele opałowe są nieprawdziwe czy zawierają nierzetelne dane. Poza odwołaniem się do treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego, skarżący nie przedstawił żadnych dowodów czy okoliczności wskazujących, że w którymkolwiek z zakwestionowanych w niniejszym postępowaniu oświadczeń, fałszywe dane wynikały z posłużenia się przez nabywców oleju sfałszowanymi dokumentami, a co za tym idzie, nie miał żadnego wpływu na to, że posiadane przez niego oświadczenia zawierają fikcyjne dane i nie mogą stanowić podstawy do zastosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego.