Wyrok NSA z dnia 20 września 2018 r., sygn. I GSK 592/15

Podatek akcyzowy

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia del. NSA Anna Apollo (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 20 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 listopada 2014 r. sygn. akt III SA/Po 1610/13 w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu na rzecz Spółki A 1000 (tysiąc) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 5 listopada 2014 r. sygn. akt III SA/Po 1610/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z [...] września 2013 roku nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu z [...] sierpnia 2009 r. nr [...] określającą Spółki A (dalej określanej jako spółka lub skarżąca) zobowiązanie w podatku akcyzowym oraz odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w tym podatku za maj 2007 r., a także zasądził na rzecz spółki zwrot kosztów postępowania.

Stan sprawy Sąd I instancji przedstawił następująco:

Spółka złożyła deklarację dla podatku akcyzowego za maj 2007 r., wykazując zobowiązanie podatkowe z tytułu sprzedaży piw smakowych. Podatek akcyzowy wykazany w deklaracji został zapłacony przez podatnika.

Następnie spółka wystąpiła do Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu, (dalej określanego skrótem NUC) z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży piwa aromatyzowanego w maju 2007 r., wywodząc, że przyczyną powstania nadpłaty jest zastosowanie niewłaściwej wartości stopnia Plato. Zdaniem spółki cukier dodany po zakończeniu fermentacji nie może być uważany za składnik ekstraktu brzeczki podstawowej, a zawarty w produkcie gotowym cukier należy osobno oznaczyć analitycznie i odjąć od ekstraktu rzeczywistego piwa, zanim zostanie on podstawiony do wzoru Ballinga. Według Spółki wzór Ballinga wprost znajduje zastosowanie jedynie do piwa tradycyjnego, czyli bez takich dodatków jak syrop cukrowy czy substancje aromatyczne.