Wyrok NSA z dnia 27 września 2018 r., sygn. II GSK 2560/16

Drogi publiczne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz sędzia del. WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 27 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 1203/15 w sprawie ze skargi M. N. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. N. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 listopada 2015 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1203/15) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA) oddalił skargę M. N. (dalej: skarżąca) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: GITD) z [...] lutego 2015 r. (nr [...]) w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia.

WSA orzekał w następującym stanie sprawy.

W dniu [...] listopada 2014 r. na drodze krajowej nr 11 w Byczynie zatrzymano do kontroli pojazd marki [...] (nr rej. [...]) z przyczepą, którym wykonywany był w imieniu skarżącej krajowy transport drogowy rzeczy. Ładunek stanowiły ćwiartki kurczaka. Po zważeniu pojazdu stwierdzono, że nacisk pojedynczej osi napędowej pojazdu członowego wynosił 12,75 t i przekraczał o 2,75 t nacisk pojedynczej osi napędowej dopuszczalny na odcinku drogi, na którym zatrzymano kontrolowany pojazd. Kierowca nie przedstawił zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego.

Decyzją z [...] listopada 2014 r. Opolski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej: WITD) nałożył na skarżącą karę pieniężną w wysokości 15 000 zł jak za przejazd pojazdu nienormatywnego bez zezwolenia kategorii VII. W podstawie prawnej decyzji wskazano art. 64, art. 140aa ust. 1-3 i art. 140ab ust. 1 pkt 2 ustawy z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.; dalej: prd). WITD uznał przy tym, że w sprawie nie wystąpiły przesłanki umorzenia postępowania na podstawie art. 140aa ust. 4 prd, ponieważ skarżąca nie wyjaśniła w sposób wystarczający, że jako przewoźnik nie miała wpływu i nie godziła się na powstanie stwierdzonego naruszenia.