Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2018 r., sygn. II GSK 1912/17

Gry losowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia del. WSA Cezary Kosterna (spr.) Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Z. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 18 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Go 830/16 w sprawie ze skargi Z. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Rzepinie z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 18 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Go 830/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie oddalił skargę Z. G. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z [...] sierpnia 2016 r. nr [...]. Decyzją tą została utrzymana w mocy decyzja Naczelnika Urzędu Celnego w Z. z [...] marca 2016 r. wymierzająca skarżącemu karę pieniężną w kwocie 12 000 zł za urządzanie gier poza kasynem gry na urządzeniu elektronicznym o nazwie F. o numerze fabrycznym [...]. Podstawą nałożenia kary były w szczególności przepisy art. 89 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2015 r. poz. 612 ze zm., dalej: ugh). Na podstawie eksperymentu procesowego przeprowadzonego w dacie przeprowadzenia kontroli ([...] marca 2011 r.) i opinii wydanej przez biegłego w sprawie karnej uznano urządzenie za takie, o jakim mowa w art. 2 ust. 5 ugh.

W odwołaniu skarżący powoływał zarzuty dotyczące przedawnienia, to jest naruszenia art. 68 § 1 w zw. z art. 21 § 1 pkt 2, art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613, dalej: Op), oraz naruszenie prawa materialnego, to jest: art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 oraz art. 14 ust. 1 ugh w zw. z art. 1 pkt 11 oraz art. 8 ust. 1 Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. UE.L.1998.204.37), w związku z uchybieniem obowiązkowi notyfikacji krajowych przepisów technicznych. Zarzucał też niedostateczne ustalenia co do tego, czy urządzenie było automatem do gier i niemożność zastosowania art. 14 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ugh do osób fizycznych. Podnosił też, że nie można go uznać za urządzającego gry.