Wyrok NSA z dnia 20 września 2018 r., sygn. I FSK 881/16

Interpretacje podatkowe; Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Protokolant Krzysztof Osial, po rozpoznaniu w dniu 20 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 330/15 w sprawie ze skargi T. sp. z o.o. z siedzibą w J. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 22 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz T. sp. z o.o. z siedzibą w J. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna Ministra Finansów dotyczy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 3 grudnia 2015 r., w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 330/15. W orzeczeniu tym Sąd pierwszej instancji, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, ze zm., obecnie: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", uchylił zaskarżoną przez T. sp. z o.o. z siedzibą w J., interpretację indywidualną Ministra Finansów z 22 października 2014 r., wydaną wobec spółki w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że we wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego Spółka wskazała, iż jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Poinformowała, że zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 133, poz. 654, ze zm.; obecnie Dz. U. z 2018 r. poz. 1020.), zwanej dalej w skrócie "ustawą o TBS", przedmiotem jej działania jest budowanie budynków mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu po stawkach Spółki. Spółka oraz Gmina J. ("Gmina") wypełniając swoje ustawowe zadania zawarły umowę nr 8/2014 w sprawie udziału Gminy w kosztach tworzenia lokali mieszkalnych oraz prawa do najmu utworzonych lokali w celu ich podnajmowania osobom fizycznym. Na podstawie tej umowy Gmina jako jedyny wspólnik Spółki podjęła uchwałę o podwyższeniu wpłatą pieniężną kapitału zakładowego bez zmiany aktu założycielskiego Spółki (który na dzień składania niniejszego wniosku nie został jeszcze wpisany do KRS) i objęła w związku z tym nowe udziały. Na podstawie powyższej umowy Gmina uzyskała prawo najmu lokali mieszkalnych w budowanym budynku z prawem do ich podnajmowania przez okres 25 lat i zobowiązała się przystąpić do najmu lokali mieszkalnych od początku miesiąca po zakończeniu realizacji inwestycji tj. uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie budynku. Gmina będzie płacić na podstawie odrębnej umowy najmu stawki czynszu obowiązujące w Spółce, które będą ustalane przez właściwy organ zgodnie z przepisami prawa i postanowieniami aktu założycielskiego Spółki. Spółka zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych w związku z podjęciem uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego. Gmina w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego 30 czerwca 2014 r. wystawiła notę księgową. Na dzień sporządzenia wniosku o interpretację przedmiotowy budynek nie został oddany do użytkowania. Umowa najmu będzie zawarta w późniejszym terminie i w związku z tym będzie płacony odpowiedni czynsz przez Gminę na rzecz Skarżącej.