Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2018 r., sygn. II FSK 2309/17

Ulgi podatkowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Mirosław Surma, po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 548/16 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Ministra Finansów z dnia 8 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia lub rozłożenia na raty opłaty legalizacyjnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 26 stycznia 2017 r., VII SA/Wa 548/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. K.(zwanej dalej skarżącą) na decyzję Ministra Finansów z dnia 8 stycznia 2016 r. w przedmiocie umorzenia lub rozłożenia na raty opłaty legalizacyjnej.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd I instancji wynika, że zaskarżoną decyzją z dnia 8 stycznia 2015 r. Minister Finansów, po rozpatrzeniu odwołania skarżącej utrzymał w mocy decyzję Wojewody z dnia 6 listopada 2015 r. dotyczącą odmowy umorzenia opłaty legalizacyjnej w wysokości 50.000,00 zł przy jednoczesnym rozłożeniu zapłaty niniejszej kwoty na 25 rat miesięcznych, która to opłata została nałożona na skarżącą postanowieniem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 10 lipca 2015 r. z tytułu dobudowy do budynku mieszkalnego pomieszczenia z basenem bez wymaganego prawem pozwolenia na budowę. Wniosek podyktowany był trudną sytuacją finansową skarżącej. Po przeanalizowaniu dosłanych dokumentów organ uznał, że w sprawie nie zachodzi zarówno ważny interes podatnika, jak też ważny interes publiczny, które uzasadniają umorzenie opłaty legalizacyjnej. Mimo, że w rozpatrywanym okresie udokumentowane wydatki strony przewyższały uzyskiwane przez nią dochody, tym niemniej biorąc pod uwagę ogólną sytuację strony, należało ją ocenić jako dobrą