Wyrok NSA z dnia 30 kwietnia 2018 r., sygn. I FSK 1089/16

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Eliza Kusy, po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 marca 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 1899/15 w sprawie ze skargi D. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 15 września 2015 r. nr [....] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. kwotę 10.800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji oraz skarga kasacyjna

1.1. D. L. (dalej: Skarżący) skargą kasacyjną zaskarżył w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 1899/15. Wyrokiem tym Sąd oddalił jego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. (dalej: Dyrektor IS) z dnia 15 września 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2010 r.

1.2. Na tle przeprowadzonej przez Sąd pierwszej instancji kontroli legalności decyzji Dyrektora IS zasadnicza kwestia sporna sprowadzała się do oceny, czy uwidocznione w fakturach wystawionych przez L. B. (firma: L.) na rzecz Skarżącego (firma: A.) dostawy towarów w postaci części komputerowych miały rzeczywiście miejsce między tymi podmiotami. Organ podatkowy przyjął bowiem, że nie i na tej podstawie pozbawił Skarżącego prawa do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur jako tzw. pustych faktur, a Sąd zaaprobował to stanowisko, z czym z kolei Skarżący się nie zgodził.

Przypomnienia jednocześnie wymagało, że sprawa była już przedmiotem wcześniejszego postępowania przed sądem administracyjnym. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 58/14, uchylił wydaną wobec Skarżącego decyzję Dyrektora IS z dnia 15 listopada 2013 r. w podanym na wstępie przedmiocie, a ten z kolei organ uchylił decyzję organu pierwszej instancji. W następstwie tych orzeczeń sprawa podatkowa była ponownie rozpatrywana przez organy podatkowe obu instancji i na tle ich nowych decyzji zapadł wyrok zaskarżony w niniejszym postępowaniu.