Wyrok NSA z dnia 7 marca 2018 r., sygn. II FSK 678/16

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek, Protokolant Natalia Narejko, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. Sp. z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Bd 817/15 w sprawie ze skargi E. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia 30 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2) uchyla zaskarżoną decyzję w całości; 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy na rzecz E. Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 13 900,00 (słownie: trzynaście tysięcy dziewięćset złotych) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 817/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę E. Sp. z o.o. w P. (dalej: Spółka lub strona skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy (dalej: Kolegium lub organ odwoławczy) z dnia 30 czerwca 2015 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2013 r.

Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynika, że decyzją z dnia 30 kwietnia 2015 r. Wójt Gminy C. określił stronie skarżącej zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości za 2013 rok od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków, na kwotę 191.968,58 zł. Organ stwierdził, że Spółka jako posiadacz zależny gruntów będących w zarządzie Nadleśnictwa T. jest podatnikiem podatku od nieruchomości.

Po rozpoznaniu odwołania Kolegium decyzją z dnia 30 czerwca 2015 r., utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że na gruntach Nadleśnictwa T. o powierzchni 290.863 m2 posadowione są linie energetyczne. Pomiędzy Spółką a Nadleśnictwem T. została zawarta umowa wykonawcza z dnia 15 listopada 2012 r. Sporne grunty położone pod liniami elektroenergetycznymi - zakwalifikowane pierwotnie jako lasy - zostały wyłączone z produkcji leśnej i sklasyfikowane jako tereny różne oznaczone symbolem "Tr". Spółka - zakład energetyczny - prowadzi działalność gospodarczą, na potrzeby której zajmuje grunty wyłączone z produkcji leśnej, natomiast linie elektroenergetyczne nie są wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej. Dlatego też, w ocenie Kolegium, grunty pozostające w zarządzie Nadleśnictwa T., oznaczone jako "Tr", na których posadowione są linie i urządzenia elektroenergetyczne, są gruntami, na których w rzeczywistości wykonywane są czynności składające się na prowadzenie działalności gospodarczej przez stronę skarżącą (takie jak: budowa, eksploatacja, konserwacja, modernizacja linii i urządzeń elektroenergetycznych oraz przesyłanie nimi energii elektrycznej ). W związku z tym, określenie "grunty w posiadaniu przedsiębiorcy" obejmuje swoim zakresem nie tylko posiadanie gruntów w rozumieniu art. 336 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 ze zm. - dalej: k.c.), ale dotyczy każdego przejawu władztwa nad gruntami zajętymi na prowadzenie działalności gospodarczej.