Wyrok NSA z dnia 1 września 2017 r., sygn. I OSK 1082/17

Zauważa się przede wszystkim, że jakkolwiek czynność procesowa sporządzenia pisemnego uzasadnienia dokonywana już po rozstrzygnięciu sprawy i ma sprawozdawczy charakter, a więc sama przez się nie może wpływać na to rozstrzygnięcie jako na wynik sprawy, to niemniej tylko uzasadnienie spełniające określone ustawą warunki stwarza podstawę do przyjęcia, że będąca powinnością sądu administracyjnego kontrola działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem rzeczywiście miała miejsce i że prowadzone przez ten sąd postępowanie odpowiadało przepisom prawa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) sędzia NSA Marek Stojanowski sędzia del. WSA Marian Wolanin Protokolant asystent sędziego Agnieszka Chorab po rozpoznaniu w dniu 1 września 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Prokuratora Regionalnego w Lublinie i Wojewody Lubelskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 listopada 2016 r. sygn. akt II SA/Lu 977/16 w sprawie ze skargi Województwa Lubelskiego na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zrzeczenie się prawa użytkowania wieczystego nieruchomości 1. oddala skargi kasacyjne; 2. zasądza od Wojewody Lubelskiego na rzecz Województwa Lubelskiego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 10 listopada 2016 r., II SA/Lu 977/16 uchylił rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego z [...] lipca 2016 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwał w sprawie wyrażenia zgody na zrzeczenie się prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz w sprawie zlecenia Zarządowi Nieruchomości Wojewódzkich w Lublinie zarządzania nieruchomościami Województwa Lubelskiego. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że zgodnie z art. 79 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 486), zwanej dalej "u.s.w." nadzór nad taką działalnością sprawowany jest na podstawie kryterium zgodności z prawem. Rozstrzygnięcie nadzorcze o nieważności uchwały zapada w razie ustalenia, że jest ona dotknięta wadą kwalifikowaną polegającą na tego rodzaju sprzeczności z prawem, która jest "czymś więcej" niż tylko nieistotnym naruszeniem prawa (por. W. Chróścielewski, Z. Kmieciak, Postępowanie w sprawach nadzoru nad działalnością komunalną, Warszawa 1995, s. 28). Rozstrzygnięcie to, z racji konieczności opatrzenia go uzasadnieniem faktycznym i prawnym, musi jednoznacznie wskazywać, jaki przepis został uchwałą naruszony i na czym polega owo naruszenie. Stosując ten środek organ ma wykazać sprzeczności postanowień badanej uchwały z prawem, wyjaśniając sens przepisów, które w jego ocenie zostały naruszone oraz wypływające z nich dyrektywy - por. wyrok NSA z 18 kwietnia 2000 r., III SA 397/2000, ONSA 2001, z. 3, poz. 117.