Wyrok NSA z dnia 17 lutego 2017 r., sygn. II OSK 1288/15

Inne

Dnia 17 lutego 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Sędziowie sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del. WSA Jakub Zieliński /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Wr 21/15 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 lutego 2015 r. sygn. akt: II SA/Wr 21/15 Wojewódzki Sąd Administracyjnego we Wrocławiu (dalej również: Sąd I instancji) na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 [aktualnie: Dz.U. z 2016 r., poz. 718], z późn. zm. - dalej: P.p.s.a.) oddalił skargę J. S. (dalej również: strona; skarżący; skarżący kasacyjnie) na decyzję Wojewody Dolnośląskiego (dalej również: Wojewoda; organ II instancji; organ odwoławczy) z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego (punkt I). Ponadto Sąd na podstawie art. 250 P.p.s.a. rozstrzygnął o wynagrodzeniu pełnomocnika ustanowionego dla skarżącego z urzędu w ramach wykonania prawa pomocy (punkt II).

Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy, wynikającym z uzasadnienia zaskarżonego wyroku.

Zaskarżoną decyzją Wojewoda Dolnośląski, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a. w zw. z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 993, z późn. zm. - dalej: u.e.l.d.o.), po rozpatrzeniu odwołania M. S. od decyzji Wójta Gminy Kunice (dalej również: Wójt; organ I instancji) o odmowie wymeldowania J. S. z miejsca pobytu stałego w lokalu pod adresem B. - uchylił zaskarżoną decyzję w całości i orzekł o wymeldowaniu J. S. z przedmiotowego lokalu. W uzasadnieniu organ II instancji podał, że M. S. (dalej również: wnioskodawczyni; zainteresowana) jako właścicielka budynku w B. wystąpiła o wymeldowanie z lokalu znajdującego się w przedmiotowym budynku, swojego brata J. S., ze względu na opuszczenie przez niego lokalu, argumentując, że przebywa on w zakładzie karnym, gdzie odbywa karę 7 lat pozbawienia wolności za czyny pedofilne. Podała, że samotnie wychowuje małe dziecko i obawia się o jego bezpieczeństwo. Jako dowód potwierdzenia posiadania przez nią tytułu prawnego do nieruchomości położonej w B. przedłożyła umowę przeniesienia własności nieruchomości z dnia [...] maja 2009 r. - akt notarialny rep. A nr [...]. Nadto przedłożyła również kopię wyroku skazującego J. S. wydanego przez Sąd Rejonowy w Legnicy VIII Wydział Karny w dniu 13 grudnia 2010 r. za zanęcanie się nad nią i nad rodziną.