Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2011 r., sygn. II OSK 1897/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur sędzia NSA Alicja Plucińska - Filipowicz sędzia del. WSA Mirosława Pindelska (spr.) Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 maja 2010 r. sygn. akt III SA/Lu 44/10 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 6 maja 2010 r. sygn. akt III SA/Lu 44/10 oddalił skargę M. S. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania z pobytu stałego.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

M. S. wnioskiem z dnia 9 września 2009 r. wystąpił do Urzędu Miejskiego w Lublinie o wymeldowanie żony M. S. oraz jej syna K. J. z lokalu nr 3 przy ulicy [...] 35c w Lublinie.

Prezydent Miasta Lublina decyzją z dnia [...] października 2009 r. orzekł o wymeldowaniu ww. osób z pobytu stałego, wskazując w podstawie prawnej art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.).

W uzasadnieniu powyższej decyzji wskazano, że M. S. wraz z małoletnim synem K. J. nie zamieszkuje w przedmiotowym lokalu. Miejsce to przestało być jej centrum życiowym z uwagi na konflikt rodzinny. W lokalu bywa sporadycznie. Skoncentrowała swoje życie zawodowe oraz miejsce nauki dwóch synów w innym mieście, tj. w S., gdzie jest zameldowana na pobyt czasowy. Organ uznał, że okazjonalnych pobytów ww. w Lublinie nie można uznać za pobyt stały w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy. Dało to podstawę do orzeczenia o wymeldowaniu z pobytu stałego w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.