Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2017 r., sygn. II OSK 1251/17

W ujęciu systemowym zgodność między treścią studium, a treścią planu miejscowego winno się postrzegać jako kontynuację identyczności zasad zagospodarowania terenu ustalanych ogólnie w studium i podlegających sprecyzowaniu w planie miejscowym. Plan miejscowy ma jedynie doprecyzować te zasady i to w taki sposób, aby nie doprowadzić do ich zmiany lub modyfikacji. Innymi słowy, konkretne obszary mogą mieć określone przeznaczenie w planie, jeśli wcześniej w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmina wskazała taki rodzaj przeznaczenia dla tych obszarów.

Teza od Redakcji

Dnia 5 lipca 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. NSA Jerzy Solarski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2017 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. L. i M. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Gl 1224/16 w sprawie ze skargi E. L. i M. L. na uchwałę Rady Miejskiej w Ogrodzieńcu z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

odniesieniu do tych ustaleń skarga kasacyjna nie y obiektu małej archoitekr-tury. ektów związanych z istniejącym budynkiem mieWyrokiem z dnia 23 stycznia 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 1224/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: "WSA"), po rozpoznaniu skargi E. L. i M. L. (dalej: "Skarżący") na uchwałę Rady Miejskiej w Ogrodzieńcu z dnia [...] listopada 2005 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, skargę oddalił.