Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 26 maja 2017 r., sygn. I OSK 191/17

Bezzasadny jest zarzut wewnętrznej sprzeczności i nielogiczności fragmentów uzasadnienia. Zostało ono sporządzone w sposób umożliwiający kontrolę instancyjną orzeczenia. Sąd wskazał z jakich powodów uznał, że nie doszło do zarzucanej bezczynności. Trafność tego stanowiska podlega rozważeniu w ramach odniesienia się do merytorycznych zarzutów skargi kasacyjnej.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) sędzia NSA Wojciech Jakimowicz sędzia del. WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2017 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. O.-H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 września 2016 r., sygn. akt II SAB/Wr 16/16 w sprawie ze skargi E. O.-H. na bezczynność Prezydenta Wrocławia w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 września 2016 r., sygn. akt II SAB/Wr 16/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę E. O.-H. na bezczynność Prezydenta Wrocławia w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Sąd wskazał, że w skardze na bezczynność Prezydenta Wrocławia, zarzucając temu organowi naruszenie art. 8, art. 12 oraz art. 35 § 1 i art. 36 § 1 K.p.a., przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu, skarżąca wniosła o:

1) stwierdzenie bezczynności organu i niezałatwienia w terminie sprawy, sygn. 71/92 dotyczącej wniosku skarżącej o rekompensatę za mienie pozostawione za granicą,

2) stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa,

3) przyznanie od organu na rzecz skarżącej pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzednim na podstawie art. 149 § 2 w zw. z art. 154 § 6 P.p.s.a.,

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00