Wyrok NSA z dnia 31 marca 2017 r., sygn. II OSK 1926/15

Dla porządku należy przypomnieć, że zarzut naruszenia tego przepisu może być skutecznie postawiony w dwóch przypadkach: gdy uzasadnienie wyroku nie zawiera wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie i gdy w ramach przedstawienia stanu sprawy wojewódzki sąd administracyjny nie wskaże, jaki stan faktyczny przyjął za podstawę orzekania i z jakich powodów. Naruszenie to musi być przy tym na tyle istotne, aby mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Za jego pomocą nie można skutecznie zwalczać prawidłowości przyjętego przez sąd stanu faktycznego, czy też stanowiska sądu co do wykładni bądź zastosowania prawa materialnego, a w konsekwencji zarzucać błędnego rozstrzygnięcia sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska - Szary Sędzia del. NSA Anna Żak Protokolant specjalista Maria Połowniak po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 1330/14 w sprawie ze skargi S. O. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 1. oddala skargę kasacyjną 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego w całości

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 marca 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 1330/14 oddalił skargę S. O. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wojewoda Małopolski decyzją z [...] października 2013 r., wydaną na podstawie art. 67 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011 r. Nr 264, poz. 1573 z późn. zm.; dalej: ustawa o cudzoziemcach) odmówił S. O. (obywatelowi [...]) udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że pobyt S. O. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi zagrożenie dla ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Do wniosku takiego organ doszedł po analizie dokumentów zawierających informacje niejawne, którym nadano klauzulę " zastrzeżone" z uwagi na ważny interes państwa, oraz innych dowodów zgromadzonych w trakcie postępowania, a świadczących o nagannym zachowaniu strony, braku poszanowania dla polskiego porządku prawnego i porządku publicznego, a nadto stosunku cudzoziemca do pracowników administracji rządowej i kierowanych przez niego w stosunku do nich gróźb i bezprawnego oskarżenia. Wskazał, że cudzoziemiec wielokrotnie postępował sprzecznie z powszechnie obowiązującymi normami prawa, przykładowo: składając wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE nie poinformował organu o toczącym się wobec niego postępowaniu o wykroczenie skarbowe, tym samym celowo i umyślnie wprowadził w błąd organ administracji publicznej (wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w P. z dnia [...] stycznia 2013 r. cudzoziemiec został uznany za winnego zarzucanych mu czynów - wykroczenie skarbowe w związku z przemytem papierosów); bezprawnie pozyskał i użył danych adresowych, które posłużyły mu w celu wyłudzenia poświadczenia nieprawdy co do zamieszkania w W., ul. [...], zawartych w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej wydanym 2 sierpnia 2010 r. przez Burmistrza Miasta i Gminy W.; kierował groźby karalne w stosunku do pracowników Wydziału Spraw Obywatelskich i Cudzoziemców Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie (Prokuratura Rejonowa [...] w K. przesłała do Sądu Rejonowego [...] w dniu 30 września 2013 r. akt oskarżenia przeciwko S. O. - oskarżonemu o popełnienie przestępstwa z art. 190 § 1 Kodeksu karnego).