Wyrok NSA z dnia 10 marca 2017 r., sygn. I OSK 2/16

Strona powinna wykazać, że niezawiadomienie jej przed wydaniem decyzji o zebraniu materiału dowodowego i możliwości składania wniosków dowodowych uniemożliwiło jej dokonanie w danym postępowaniu konkretnej czynności procesowej (np. złożenia dokumentu). Nie każde naruszenie przepisów prawa procesowego skutkuje uchyleniem decyzji administracyjnej poddanej kontroli wojewódzkiego sądu administracyjnego, a tylko takie, które realnie mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Borowiec, Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz, Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński (spr.), Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Mazur, po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 września 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 84/15 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia zaszeregowania stanowiska służbowego i przyznania dodatku służbowego 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania. 2) zasądza od J. K. na rzecz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej, wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez Ministra Spraw Wewnętrznych, jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 września 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 84/15, którym na skutek skargi J. K. uchylono decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...]r., nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] r., wydane w przedmiocie zaszeregowania stanowiska służbowego i przyznania skarżącemu dodatku służbowego.

Wyrok wydany został w następujących, ustalonych przez Sąd I instancji, okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy: