Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2017 r., sygn. I OSK 2214/16

Dodać należy, że utrwalony jest pogląd, według którego, prawo do zgłoszenia wniosku o przyznanie prawa własności czasowej, o którym mowa w art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy, było zbywalne. Prawo to, będące roszczeniem majątkowym, mogło być przeniesione na inną osobę, m.in. w drodze jego sprzedaży.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) sędzia NSA Jolanta Sikorska sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2017 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 2355/15 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 2355/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2015 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Nieruchomość położona w Warszawie przy ul. W. [...] została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) i na podstawie art. 1 dekretu grunt przedmiotowej nieruchomości przeszedł na własność gminy m.st. Warszawy, a następnie stał się własnością Skarbu Państwa.

W dniu 23 czerwca 1958 r. była właścicielka przedmiotowej nieruchomości S. S. i W. B. zawarli umowę, w której potwierdzili zgodnie fakt sprzedaży na rzecz W. B. praw i roszczeń do nieruchomości położonej przy ul. W. [...] na podstawie umowy ustnej zawartej w 1948 r. W § 2 tej umowy zawarto stwierdzenie, zgodnie z którym "Strony zgodnie oświadczają, że w 1948 r. Sprzedawca (czyli S. S.) przelał na nabywcę (czyli W. B.) tytułem sprzedaży 9/20 części niepodzielnych całej nieruchomości wraz z jej częściami składowymi i przynależnościami oraz prawami przysługującymi i w przyszłości przysługiwać mogących Sprzedawcy. Całkowita i ostateczna cena sprzedażna, a mianowicie kwota złotych 35.000, została przy zawarciu tej umowy, dokonanej w formie ustnej, zapłacona przez Nabywcę jednorazowo i Sprzedawca potwierdza odbiór tej kwoty." Dodatkowo na mocy umowy zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 19 lutego 1949 r. S. S. wszystkie swoje pozostałe prawa do należących do niej 11/20 części przedmiotowej nieruchomości przyrzekła przelać na rzecz małżeństwa W. i A. P..