Wyrok NSA z dnia 2 marca 2017 r., sygn. I OSK 1542/15

Naczelną zasadą postępowania administracyjnego jest zasada prawdy obiektywnej, która obliguje organ do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, zatem takiego zgromadzenia materiału dowodowego i takiej jego oceny, aby wydane w sprawie rozstrzygniecie miało w tej dokumentacji oparcie. Konieczne jest to przede wszystkim dlatego, że sprawa musi być załatwiona co do jej istoty z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu strony, ale także aby w razie poddania kontroli sądowej tego rozstrzygnięcia nie było wątpliwości, która ze stron prawa administracyjnego – organy czy strona – ma w nim rację. Inaczej mówiąc rozstrzygniecie musi wynikać z materiału dowodowego, który też musi dawać możliwość wykazania, że zarzuty strony są nieuzasadnione.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.), Sędzia NSA Jolanta Rudnicka, Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz, Protokolant starszy asystent sędziego Małgorzata Ziniewicz, po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 1142/14 w sprawie ze skargi M.G. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2014 r. Nr [...] i decyzję Starosty Powiatu Warszawskiego Zachodniego z dnia [...] grudnia 2013 r. Nr [...], 2. zasądza od Wojewody Mazowieckiego na rzecz M.G. kwotę 802 (osiemset dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.