Wyrok NSA z dnia 11 października 2017 r., sygn. I GSK 1598/15

Początkowo w większości orzeczeń rygorystycznie przyjmowano, że oświadczenie, aby mogło być podstawą stosowania preferencyjnej stawki podatku akcyzowego, musiało zawierać wszystkie dane wymagane przepisami prawa, a zarazem musiało być rzetelne, tj. zawierać dane zgodne z rzeczywistością. Następnie w orzecznictwie pojawiły się poglądy, że braki w oświadczeniach nie zawsze muszą wykluczać obniżenie stawki podatku akcyzowego. Dotyczyło to oświadczeń posiadających wady "nieistotne". Za takie wady uznano te, które nie uniemożliwiają weryfikacji przeznaczenia/użycia wyrobu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia del. WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka (spr.) Protokolant Elżbieta Jabłońska-Gorzelak po rozpoznaniu w dniu 11 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 maja 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 165/15 w sprawie ze skargi Krzysztofa W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na rzecz Krzysztofa W. 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej: Sąd pierwszej instancji lub Sąd) wyrokiem z dnia 5 maja 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 165/15, po rozpoznaniu skargi K. W. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi (dalej: organ odwoławczy lub DIC) z dnia (...) grudnia 2014 r., nr (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za październik 2010 r., uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził od DIC kwotę 3431 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

Przeprowadzona u skarżącego kontrola podatkowa, w zakresie zużycia zakupionego oleju opałowego/napędowego przeznaczonego do celów opałowych lub do dalszej odsprzedaży zgodnie z przeznaczeniem oraz spełniania warunków uprawniających do stosowania stawki podatku akcyzowego określonej w art. 89 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 43 ze zm.) - dalej jako: "u.p.a.", wykazała, że w badanym okresie, tj. w październiku 2010 r., 11 oświadczeń o przeznaczeniu oleju napędowego do celów grzewczych, złożonych przez nabywców, zawierało braki, gdyż na oświadczeniach tych złożony został nieczytelny podpis w postaci parafki, uniemożliwiający identyfikację osoby składającej oświadczenie niezbędną do ustalenia rzeczywistego celu, na jaki został zakupiony i wykorzystany olej napędowy grzewczy.