Wyrok NSA z dnia 31 sierpnia 2017 r., sygn. I GSK 1204/15

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk (spr.) Protokolant Ilona Szczepańska po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Spółka z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 11 marca 2015 r. sygn. akt I SA/Ol 97/15 w sprawie ze skargi A. Spółka z o.o. w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

I GSK 1204/15

U Z A S A D N I E N I E

Wyrokiem z dnia 11 marca 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (dalej: Sąd I instancji), oddalił skargę A. Sp. z o.o. w W. (dalej: Skarżąca), na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy ( dalej: DIC), działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia [...] października 2014 r., wydaną w przedmiocie podatku akcyzowego.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynikało, że:

Skarżąca, wnioskiem z dnia 22 lipca 2014 r. zwróciła się do DIC o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie zwolnienia od podatku akcyzowego, wyrobów gazowych. We wniosku przedstawiając stan faktyczny wskazała, że zajmuje się wytwarzaniem i dystrybucją energii cieplnej. Wykorzystuje w swojej działalności wyroby gazowe wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, dalej: u.p.a.). Jest finalnym nabywcą gazowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19a u.p.a. Głównymi odbiorcami ciepła są m.in.: gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, podmioty systemu oświaty oraz jednostki organizacyjne pomocy społecznej. Eksploatuje na terenie miasta 7 instalacji wytwarzających ciepło do celów ogrzewania i ciepłej wody: kotłownie gazowo-olejowe (Z1-Z6), dalej "kotłownie gazowe", oraz kotłownię, w której wytwarzane ciepło pochodzi ze spalania biomasy (Z7). Udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej Skarżącej za lata 2012 oraz 2013 przekroczył próg, o którym mowa w art. 31b ust. 10 u.p.a. i wyniósł ok. 75% dla każdej z kotłowni gazowej. Powyższy warunek został spełniony również w odniesieniu do całości wartości produkcji. Skarżąca jest objęta systemem tzw. "białych certyfikatów" zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. Nr 94, poz. 551 ze zm., dalej ustawa o efektywności energetycznej). Ma obowiązek nabycia i umorzenia świadectw efektywności energetycznej "białych certyfikatów" lub uiszczenia opłaty zastępczej stosownie do art. 12 ust. 1 i 2 ww. ustawy. Dotychczas Skarżąca nie nabywała "białych certyfikatów", lecz uiszczała opłatę zastępczą.