Wyrok NSA z dnia 30 sierpnia 2017 r., sygn. I GSK 1252/15

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda (spr.) Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia del. WSA Barbara Mleczko-Jabłońska Protokolant asystent sędziego Nina Pruk po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Toruniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 24 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 75/15 w sprawie ze skargi Bożeny W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Toruniu z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy na rzecz Bożeny W. kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z 24 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 75/15, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Bożeny W. uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w Toruniu z [...] listopada 2014 r. w przedmiocie podatku akcyzowego za kwiecień 2009 r.

Sąd pierwszej instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

Naczelnik Urzędu Celnego w Toruniu decyzją z [...] kwietnia 2014 r. określił Bożenie W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za kwiecień 2009 r. w kwocie 9.150 zł., z tytułu sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oleju opałowego przeznaczonego do celów opałowych.

Dyrektor Izby Celnej w Toruniu decyzją z [...] listopada 2014 r. uchylił powyższą decyzję oraz określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym w kwocie 7.985 zł.

Wskazał, że skarżąca dokonywała sprzedaży oleju napędowego stosując preferencyjną stawkę akcyzy dla olejów napędowych przeznaczonych na cele opałowe. Kontrola wykazała, że Bożena W. nie dopełniła obowiązku wynikającego z treści art. 21 ust. 1 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009 r. nr 3, poz. 11; dalej: upa). Organ ustalił, że podatniczka nie wywiązała się z ciążącego na niej obowiązku i nie złożyła deklaracji dla podatku akcyzowego oraz nie wpłaciła należnej akcyzy w terminie do 25 maja 2009 r. Ponadto uznał, że 2 oświadczenia nabywców oleju opałowego nie spełniały wymogów ustawowych, bowiem brak w nich było danych z zakresu rodzaju i typu urządzenia grzewczego w pierwszym oświadczeniu oraz wskazania liczby posiadanych urządzeń grzewczych w drugim oświadczeniu. W związku z tym organ stwierdził uchybienie art. 89 ust. 6 i 8 upa. Zaznaczył, że oświadczenia, aby mogły być podstawą stosowania przez sprzedawcę preferencyjnej stawki podatku akcyzowego muszą być kompletne, tj. muszą zawierać wszystkie dane wymagane przepisami prawa. Nałożony na sprzedawcę obowiązek uzyskania prawidłowych, zarówno pod względem formalnym jak i materialnym oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego, ma umożliwić organowi podatkowemu kontrolę rzeczywistego przeznaczenia nabywanego paliwa, tj. identyfikację nabywcy oraz jego urządzenia grzewczego, a następnie sprawdzenie, czy rzeczywiście określony w oświadczeniu nabywca, w dacie wynikającej z oświadczenia, kupił olej do urządzenia grzewczego określonego w oświadczeniu. Posiadanie wadliwych oświadczeń uniemożliwia realizację prawa sprzedawcy do zastosowania preferencji podatkowych przy sprzedaży oleju opałowego przeznaczonego na cele opałowe.