Wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2017 r., sygn. I GSK 791/15

1) Skoro uchylenie decyzji i w konsekwencji umorzenie postępowania egzekucyjnego niesie ze sobą skutki ex tunc, to pozbawia też mocy tytuł wykonawczy, na podstawie którego doszło do przekształcenia zajęcia zabezpieczającego w zajęcie egzekucyjne w rozumieniu art. 154 § 4 pkt 1 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2012r. poz. 1015 ze zm.).Tym samym unicestwia to także przerwę biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego, o której mowa w art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2012r. Dz. U. poz.749 z późn. zm.).

2) Wykluczenie możliwości wyjaśnienia sprawy, po uchyleniu decyzji na podstawie art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2012r. Dz. U. poz.749 z późn. zm.), pod kątem nowych ujawnionych w ponownym postępowaniu dowodów istotnych dla sprawy, naruszałoby zasadę prawdy obiektywnej. Byłoby to też niezgodne z systemem procedury podatkowej, gdzie w ramach wznowienia postępowania podatkowego, przewiduje się przesłankę w postaci wyjścia na jaw istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych lub nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji nieznanych organowi, który wydał decyzję. Stwierdzić należy, że skoro istnieje w takiej sytuacji możliwość wznowienia postępowania podatkowego, to tym bardziej użytek z takich okoliczności faktycznych czy dowodów, ujawnionych przez organ pierwszej instancji, winien zrobić ten organ.

3) Zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2012r. Dz. U. poz.749 z późn. zm.) jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Zestawienia bez podpisu, których treść znajduje potwierdzenie w innych dowodach, m.in. zeznaniach świadków są, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, takim dowodem w rozumieniu powołanego przepisu.

Teza urzędowa