Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 9 maja 2017 r., sygn. I GSK 1201/15

Podatek akcyzowy

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędzia del. WSA Robert Hałabis Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] Spółki z o.o. w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 11 marca 2015 r. sygn. akt I SA/Sz 1029/14 w sprawie ze skargi [...] Spółki z o.o. w Z. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie z dnia [...] czerwca 2014 r.: nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [...] Spółki z o.o. w Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 11 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 1029/14 oddalił skargi [A.] sp. z o.o. w Z. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie z dnia [...] czerwca 2014 r., nr

- nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za okres rozliczeniowy od lutego do czerwca 2009 r.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie decyzjami z dnia [...] czerwca 2014 r. utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...] lutego 2014 r. określające [...] sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w Z., zobowiązania podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące od lutego do czerwca 2009 r.

Jak ustalono, skarżąca spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie zakupu i dalszej odsprzedaży olejów napędowych, benzyn bezołowiowych, gazu propan-butan, biopaliw, a także produkcji biopaliwa.

Organ II instancji wskazał, że zgromadzony materiał dowodowy w sprawie, w sposób bezsprzeczny pozwalał na ustalenie, że olej napędowy wykazany w fakturach wystawionych przez firmy "[B]" oraz "[C] " na rzecz skarżącej spółki nie pochodził od nich, gdyż w rzeczywistości nie prowadziły one działalności gospodarczej. Wskazane spółki zostały przez nieustalone osoby wykorzystane do wprowadzenia do obrotu oleju napędowego pochodzącego z nieustalonego źródła. Zadaniem tych spółek było uwiarygodnianie transakcji gospodarczych w obrocie paliwem pochodzącym z niewiadomego źródła. W konsekwencji powyższego w zakresie tego oleju napędowego brak było dowodów, że podatek akcyzowy od tego paliwa został zapłacony. Tak więc, powyższe ustalenia stały w sprzeczności do prezentowanej przez spółkę tezy, że to firmy "[B]" i "[C]" były rzeczywistymi dostawcami przedmiotowego oleju napędowego. Jak podkreślił organ odwoławczy, organ I instancji w toku kontroli podatkowej po pozyskaniu dokumentacji księgowej strony, podjął czynności dowodowe zmierzające do potwierdzenia stanu faktycznego wynikającego z tych dokumentów. Powyższe czynności sprowadzały się do przeprowadzenia czynności dowodowych z udziałem kontrahentów spółki, jak również z udziałem pracowników strony w celu potwierdzenia lub ewentualnego zaprzeczenia stanowi rzeczy wynikającemu z dokumentacji pochodzącej od spółki. W konsekwencji podjętych czynności organ I instancji w przypadku firm "[B]" i "[C]" zakwestionował przedłożone przez skarżącą spółkę ww. faktury jako nie odzwierciedlające rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00