Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. I GSK 829/15

Ocena czy doszło do naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię czy niewłaściwe zastosowanie może być dokonywana jedynie na podstawie stanu faktycznego, który nie budzi uzasadnionych wątpliwości. Oznacza to, że zarzut naruszenia prawa materialnego nie jest właściwą płaszczyzną do kwestionowania ustaleń faktycznych w sprawie, a co za tym idzie podniesienie tego rodzaju argumentacji nie może przynieść zamierzonego rezultatu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek (spr.) Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk Protokolant Dorota Gaj-Mizerska po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Sp. j. w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Po 316/14 w sprawie ze skargi A. Sp. j. w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia 6 lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Po 316/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę A. sp.j. w G. (skarżąca), na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia 6 lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

Decyzją z dnia 6 lutego 2014 r. wydaną w wyniku odwołania skarżącej, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. dalej: o. p.), w związku z art. 82 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.; dalej: u.p.a.,), Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu (dalej: organ I instancji), z dnia 30 listopada 2012 r., którą odmówiono skarżącej zwrotu podatku akcyzowego z tytułu dostawy wewnątrz-wspólnotowej piwa stwierdzonej w dokumencie UDT z dnia 25 marca 2009 r. i wypełnionego na podstawie faktury WDT z dnia 25 marca 2009 r. W uzasadnieniu decyzji Naczelnik Urzędu Celnego wyjaśnił, że w okolicznościach sprawy nie został spełniony podstawowy warunek dla zwrotu akcyzy jakim jest przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium kraju na terytorium Czech. W toku postępowania mającego na celu weryfikację dokumentów CMR z 4 kwietnia 2009 r. oraz UDT z 25 marca 2009 r. ustalono na podstawie materiałów dowodowych pozyskanych z Centralnego Biura Śledczego KGP Zarząd w Poznaniu, że transport wyrobów akcyzowych do firmy J. A. z siedzibą w Czechach w rzeczywistości nie miał miejsca. Dokumenty UDT zostały sfałszowane, a transporty piwa ładowane w hurtowniach jechały bezpośrednio do Anglii.