Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. II FSK 2591/15

Określenie , użyte w art. 135 p.p.s.a., wskazuje, że środki prawne, o których mowa w komentowanym przepisie, powinny być stosowane do aktów lub czynności wydanych lub podjętych w różnych, a więc w odrębnych postępowaniach prowadzonych. Chodzi więc zarówno o postępowania zaliczane do trybu głównego (toczące się przed organem pierwszej i drugiej instancji), jak i postępowania należące do trybu nadzwyczajnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia WSA del. Dariusz Skupień, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3797/14 w sprawie ze skargi P.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 3 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2011-2012 oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 6 maja 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3797/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę P.K. i uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 3 października 2014 r. w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2011-2012.