Wyrok NSA z dnia 14 września 2017 r., sygn. I FSK 287/16

Prawo do odliczenia wiąże się tylko z otrzymaniem faktury dokumentującej rzeczywisty obrót gospodarczy, a prawidłowość materialnoprawna tej faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie można uznać za prawidłową faktury, która tylko formalnie dokumentuje zdarzenie gospodarcze, jeżeli w ogóle ono nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA (del.) Małgorzata Fita (spr.), Protokolant Krzysztof Osial, po rozpoznaniu w dniu 14 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych 1) Dyrektora Izby Skarbowej w L. (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L.); 2) S. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 października 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 364/15 w sprawie ze skargi S. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 21 stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od listopada 2012 r. do lutego 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym i w tym zakresie oddala skargę, 2) oddala skargę kasacyjną S. J., 3) zasądza od Sławomira Jędrzejczaka na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L. kwotę 7000 (słownie: siedem tysięcy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I FSK 287/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 13 października 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 365/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu sprawy ze skargi S. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 21 stycznia 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od listopada 2012 r. do lutego 2013 r., uchylił zaskarżoną decyzję w zakresie miesiąca lutego 2013 r. i oddalił skargę w pozostałym zakresie.

1. W uzasadnieniu wyroku Sąd podał stan faktyczny sprawy, z którego wynika, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 21 października 2014 r. określającą S. J. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu i zobowiązania podatkowe za miesiące: listopad i grudzień 2012 r. oraz styczeń i luty 2013 r. Powodem wydania decyzji przez organ pierwszej instancji były ustalenia przeprowadzonej u podatnika kontroli, w toku której organ stwierdził, że: podatnik na zasadzie art. 91 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej - u.p.t.u.) powinien był dokonać korekty podatku naliczonego w związku ze zbyciem środka trwałego (pojazdu) przed upływem 5 lat od daty jego nabycia oraz że podatnik z naruszeniem art. 86 ust. 1 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) u.p.t.u. odliczył podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie paneli, desek oraz innych towarów niezbędnych do ich położenia, których w rzeczywistości nie nabył. Właścicielami towarów wymienionych w zakwestionowanych fakturach byli klienci podatnika, dla których wykonywał on usługi montażu podłóg. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego podatnik wykonywał usługi takiego montażu głównie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Podatnik zobowiązywał się wobec nabywców paneli i desek podłogowych, że usługę montażu podłóg wykona bezpłatnie (gdy cena metra kwadratowego zakupionego towaru przekroczy określoną kwotę) lub za zmniejszoną odpłatnością (w pozostałych przypadkach), pod warunkiem, że kupujący zażądają w sklepie (L., W. s.c., C. Sp. z o.o.) wystawienia faktury, w której wskażą go jako nabywcę towarów. Płatności za towar klienci dokonywali z własnych środków pieniężnych bezpośrednio w sklepie. Dostawa towaru była przeważnie dokonywana transportem sprzedawcy do miejsca, w którym następował montaż podłóg.