Wyrok NSA z dnia 3 października 2017 r., sygn. II FSK 2286/15

O miejscu prowadzenia kontroli decyduje organ dokonujący kontroli, nie ma on jednak swobody w tym zakresie, skoro przeprowadzenie kontroli w miejscu innym, niż siedziba przedsiębiorcy bądź miejsce związane z prowadzona działalnością, stanowi wyjątek od zasady i może mieć miejsce tylko w przypadku spełnienia warunków wskazanych w ustawie. Od obowiązku przedstawienia ksiąg podatkowych w swojej siedzibie kontrolowany nie może uchylić się nawet powołując się na konieczność poniesienia znacznych kosztów związanych z ich przewiezieniem z miejsca przechowywania.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia NSA (del.) Zbigniew Romała, Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 3 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. G. - Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 329/15 w sprawie ze skargi M. G. - Ż. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 26 stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie kary porządkowej 1. oddala skargę kasacyjną, 2.zasądza od M. G. - Ż. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sygnatura akt II FSK 2286/15

U z a s a d n i e n i e

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę M. G.-Ż. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie w przedmiocie kary porządkowej.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Białogardzie pismem doręczonym dnia 8.09.2014 r. poinformował L. P. o zamiarze podjęcia czynności kontrolnych i na podstawie art. 284 § 3 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: O.p.) wezwał ją do stawienia się w siedzibie prowadzonej przez nią firmy następnego dnia po upływie siedmiu dni od daty doręczenia wezwania oraz przygotowania dowodów związanych z rozliczeniem podatku od towarów i usług za drugi kwartał 2014 r. Dnia 15.09.2014 r. udział w postępowaniu jako pełnomocnik podatniczki zgłosiła skarżąca i poinformowała, że stawienie się podatniczki w jej siedzibie jest niemożliwe, gdyż w znacznym stopniu utrudniłoby jej prowadzenie działalności gospodarczej w miejscowości odległej o 100 km od tej siedziby; zarazem wskazała, że dostęp do ksiąg podatniczki możliwy jest w W., to jest w miejscu ich prowadzenia. Organ podatkowy pismem doręczonym skarżącej dnia 19.09.2014 r. poinformował ją o wszczęciu kontroli podatkowej wobec podatniczki i wezwał do stawienia się we wskazanym przez podatniczkę miejscu prowadzenia działalności i okazania żądanych dokumentów; poinformował też o możliwości przeprowadzenia kontroli w siedzibie organu podatkowego oraz o możliwych skutkach niestawiennictwa, określonych w art. 262 O.p. Pismem, które do organu podatkowego wpłynęło dnia 22.09.2014 r., podatniczka poinformowała o ustanowieniu kolejnego pełnomocnika w osobie doradcy podatkowego, nie wyraziła zgody na prowadzenie kontroli w siedzibie organu podatkowego oraz poinformowała, że w jej siedzibie nie ma warunków do przeprowadzenia czynności, gdyż pod tym adresem mieszka jej córka. Dnia 29.09.2014 r. pracownicy organu podatkowego w siedzibie podatniczki nie zastali ani jej, ani skarżącej, a jedynie córkę podatniczki. Postanowieniem z dnia 4.11.2014 r., wydanym na podstawie art. 262 § 1 pkt 1 i § 5 O.p., Naczelnik Urzędu Skarbowego w Białogardzie nałożył na skarżącą karę porządkową w wysokości 1.500 zł, wskazując, że bez usprawiedliwienia nie stawiła się ona na miejsce kontroli i nie okazała dowodów księgowych, co uniemożliwiło przeprowadzenie czynności kontrolnych.