Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 12 maja 2017 r., sygn. II FSK 1015/15

Egzekucyjne postępowanie

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA (del.) Teresa Porczyńska (sprawozdawca), Protokolant Ewelina Wołosiak, po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 342/14 w sprawie ze skargi P. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zarzutów na postępowania zabezpieczające 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 7 lutego 2014 r. utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia 7 stycznia 2014 r., którym to postanowieniem Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał za nieuzasadnione zarzuty zobowiązanego, wniesione w sprawie prowadzenia postępowania zabezpieczającego na podstawie wystawionych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego jako wierzyciela, zarządzeń zabezpieczenia.

2.Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że w sprawie nie doszło do naruszenia wskazanych w zarzutach przepisów. Nie doszło do naruszenia art. 33 § 1 pkt 1 i pkt 2 u.p.e.a. Zarządzenia zabezpieczenia zostały wystawione zgodnie z wymogami art. 156 u.p.e.a. tym bardziej, że został określony rodzaj i kwota należności. Należność wynikała z decyzji zabezpieczającej z dnia 4 listopada 2013 r, określającej zobowiązanemu przybliżoną kwotę zobowiązania w VAT wraz z należnymi odsetkami za okresy od stycznia 2008r. do grudnia 2008r. Również bezpodstawny jest zdaniem organu egzekucyjnego zarzut z art. 33 § 1 pkt 7 dotyczący braku uprzedniego doręczenia stronie upomnienia. Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że w postępowaniu zabezpieczającym nie ma zastosowania art. 15 u.p.e.a. dotyczący obowiązku uprzedniego przesłania zobowiązanemu upomnienia. Postępowanie zabezpieczające poprzedza postępowanie egzekucyjne i nie służy przejęciu celów postępowania egzekucyjnego. Zmierza ono wyłącznie do zapewnienia skuteczności postępowania egzekucyjnego w sytuacjach , gdy brak zabezpieczenia mógłby utrudniać lub uniemożliwiać egzekucję. W opinii organu egzekucyjnego zachodziły dostateczne przesłanki do wszczęcia postępowania zabezpieczającego. Istniała obawa niewykonania zobowiązania podatkowego na co wskazuje: ustalenie w toku kontroli skarbowej nierzetelności prowadzonych przez podatnika ksiąg podatkowych poprzez zaniżanie sprzedaży , zaprzestanie prowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej , wcześniejsze wykazywanie przez podatnika w zeznaniach podatkowych za 2010r. , 2011r. oraz 2012r. braku dochodów. W sprawie nie doszło również do naruszenia art. 98 Kodeksu cywilnego poprzez pominięcie w toku prowadzonego postępowania pełnomocnika ustanowionego przez zobowiązanego. Pełnomocnictwo zostało załączone do odwołania od decyzji zabezpieczającej z dnia 4 listopada 2013 r. Właściwe pełnomocnictwo zostało dołączone do akt niniejszej sprawy a dopiero w dniu 11 grudnia 2013r. Przed tą datą organ egzekucyjny nie miał podstaw prawnych do zawiadamiania pełnomocnika o czynnościach zabezpieczających.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00