Wyrok NSA z dnia 25 maja 2017 r., sygn. I FSK 2004/15

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del.) Izabela Najda-Ossowska (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. sp. z o. o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 2902/14 w sprawie ze skargi K. sp. z o. o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. sp. z o. o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania administracyjnego.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. Sp. z o.o. (skarżąca/Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 30 czerwca 2014 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2006 r.

1.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że w badanym okresie podstawową działalnością Spółki była sprzedaż detaliczna sprzętu telekomunikacyjnego, produkcja urządzeń i elementów do instalacji telekomunikacyjnych, instalacja urządzeń telekomunikacyjnych, administrowanie systemami, jak również projektami telekomunikacyjnymi. Organ I instancji stwierdził, iż ujęte przez skarżącą w rejestrach nabycia faktury VAT, w których jako wystawcy figurują: I. M. K. w W. oraz A. D. K. w W. nie odzwierciedlają zdarzeń gospodarczych w nich opisanych. Ustalenia takie podzielił Dyrektor Izby Skarbowej w W., który decyzją z 30 czerwca 2014 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy wskazał, że wobec wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe, o czym skarżąca została powiadomiona, nastąpiło zawieszenie biegu terminu przedawnienia za okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2006 r. na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 w związku z art. 70c O.p. Organ stwierdził, że sporne faktury dokumentują czynności z zakresu teleinformatyki, powszechnie uważanej za wymagającą specjalistycznej wiedzy a Spółka nie przedstawiła żadnych dowodów na potwierdzenie wykonania czynności udokumentowanych tymi fakturami. Także kontrahenci Spółki takich dokumentów nie przedstawili. Organ odwoławczy uznał za zasadne stanowisko, że Spółka mogła przewidzieć, że zawarte transakcje z A. oraz I. miały na celu uzyskanie nienależnych korzyści finansowych i podatkowych. Skarżąca nie dokonała czynności sprawdzających, np. wynikających z art. 96 ust. 13 ustawy VAT, nie zwróciła się do kontrahenta o przedłożenie kopii deklaracji VAT-7.