Wyrok NSA z dnia 6 lipca 2017 r., sygn. II FSK 1693/15

Ulgi podatkowe, ustanowione w art. 67a § 1 O.p., nie stanowią przywileju samego w sobie. Jest to bowiem świadoma, przemyślana forma pomocy, udzielona przez państwo po to, by poprzez stosowanie zasady egzekwowania podatku, nie doprowadzić do skutków niepożądanych z punktu widzenia tak społecznego, jak też indywidualnego, odnoszącego się do osoby podatnika. Chodzi zatem o to, by wskutek dochodzenia zaległości podatkowych, państwo nie ponosiło w efekcie kosztów większych niż w wypadku zaniechania korzystania z tego uprawnienia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędziowie: NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), WSA del. Paweł Dąbek, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 3 marca 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 1013/14 w sprawie ze skargi W.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 26 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę W.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 26 sierpnia 2014 r. w przedmiocie odmowy umorzenia III i IV raty łącznego zobowiązania pieniężnego za 2012 rok.

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.