Wyrok NSA z dnia 11 maja 2017 r., sygn. I FSK 1389/15
Podatek od towarów i usług
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Mirella Łent, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 142/15 w sprawie ze skarg W. Sp. z o. o. w K. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 9 grudnia 2014 r. nr [...], z dnia 11 grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2008 r. oraz za okres od stycznia do grudnia 2009 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od W. Sp. z o. o. w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 9.474 (słownie: dziewięć tysięcy czterysta siedemdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji (k. 269 i 272 - 292 akt)
1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 142/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: sąd pierwszej instancji) po rozpoznaniu skarg W. sp. z o.o. w K. (dalej: skarżąca lub spółka), na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. (dalej: organ odwoławczy) z dnia 9 i 11 grudnia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2008 r. oraz za okres od stycznia do grudnia 2009 r., uchylił zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu pierwszej instancji i zasądził od organu odwoławczego na rzecz skarżącej koszty postępowania.
1.2. W uzasadnieniu powyższego wyroku wskazano, że decyzjami z dnia 9 i 11 grudnia 2014 r. organ odwoławczy, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm. dalej: o.p.), utrzymał w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. (dalej: organ pierwszej instancji) z dnia 11 lipca 2014 r., określające skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2008 r. oraz za poszczególne miesiące 2009 r. Przyczyną wydania decyzji w sprawie było stwierdzenie nieprawidłowości polegających na zaniżeniu podatku należnego wskutek zastosowania nieprawidłowej stawki podatku od towarów i usług (7% zamiast prawidłowej 22%) w stosunku do czynności opisanych na niektórych wystawionych przez spółkę fakturach sprzedaży. W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy organy stwierdziły, że udokumentowane tymi fakturami czynności, polegające na: wyprodukowaniu betonu, jego dostarczeniu, wylaniu przez specjalistyczną pompę lub pompo-gruszkę (ewentualnie bezpośrednio z gruszki za pomocą rynien), zawibrowaniu (nie w każdym przypadku) i wyrównaniu (nie w każdym przypadku), stanowią świadczenie o jednolitym charakterze, które należy zakwalifikować jako dostawę towaru (betonu) opodatkowaną stawką podstawową. Zdaniem organu nie można - bez popadania w sztuczność - uznać, że klient nabył najpierw od spółki beton, a następnie usługi: jego transportu, wylania lub wypompowania, zawibrowania oraz wyrównania, stanowią one zatem jednolite świadczenie (kompleksowe świadczenie), elementy którego są ze sobą ściśle powiązane. Elementy te tworzą całość, a ich rozdzielanie miałoby charakter sztuczny. Za powyższym przemawia też sposób ustalania ceny za świadczenie, tj. jednej obejmującej wszystkie czynności.