Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2017 r., sygn. II FSK 1406/15

Gdy podatnik nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od budynku mieszkalnego, to niezależnie od tego czy był zobowiązany do wpisania budynku do ewidencji środków trwałych czy też nie miał takiego obowiązku, jego sytuacja prawna jest analogiczna do sytuacji podatnika, który nie wprowadził środka trwałego do ewidencji i z tego powodu nie ma prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Paweł Dąbek, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1281/14 w sprawie ze skargi S.J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 6 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. oraz stwierdzenia nadpłaty w tym podatku 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S.J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1281/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu skargi S.J. (dalej jako "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 6 sierpnia 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. oraz orzeczenia, że nadpłata w tym podatku nie występuje, uchylił powyższą decyzję w części określającej zobowiązanie podatkowe oraz oddalił skargę w pozostałym zakresie.

Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że w 2008 r. Skarżący prowadził działalność gospodarczą na własne nazwisko pod nazwami: "K." w G. przy ul. [...], "N." w G. przy ul. [...], "N." w S. przy ul. [...] oraz "N." w D. przy ul. [...]. W dniu 30 sierpnia 2008 r. Skarżący dokonał sprzedaży kawiarni prowadzonych pod nazwami "N.". W zeznaniu złożonym w dniu 30 kwietnia 2009 r. na druku PIT-36L o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2008 r., Skarżący wykazał dochód z działalności gospodarczej na poziomie 2 241 906,61 zł, stanowiący różnicę między przychodem w wysokości 4 424 950,14 zł a kosztami jego uzyskania w kwocie 2 183 043,53 zł. W dniu 21 lutego 2013 r. Skarżący złożył korektę zeznania podatkowego (PIT- 36L), w której skorygował do kwoty 1 954 359,92 zł dochód podlegający opodatkowaniu. W uzasadnieniu przyczyn złożenia korekty zawarł wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. Korekta ta była wynikiem uwzględnienia w kategorii kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od lokali mieszkalnych położonych w G. przy ul. [...] oraz w S. przy ul. [...], stanowiących środki trwałe prowadzonej przez Skarżącego pozarolniczej działalności gospodarczej w łącznej wysokości 164 638,20 zł oraz odsetek od kredytów zaciągniętych na zakup wymienionych lokali mieszkalnych (spłatę innych kredytów) w łącznej wysokości 122 908,49 zł.