Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2017 r., sygn. II FSK 782/15

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia WSA del. Maciej Kurasz (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 sierpnia 2014 r. sygn. akt III SA/Po 64/14 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 14 listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości oraz odmowy zwrotu nadpłaty podatku od nieruchomości za 2011 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu na rzecz P. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 220 (dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2014 r. sygn. akt III SA/Po 64/14 po rozpoznaniu skargi spółki z o.o. P. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dawniej P.S. Sp. z o.o. w W.; - dalej jako "Skarżąca", "Spółka") oddalił skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 14 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości oraz odmowy zwrotu nadpłaty podatku od nieruchomości za 2011 r.

2. Sąd pierwszej instancji przyjął następujący stan sprawy: Skarżąca zadeklarowała podatek od nieruchomości - od budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej położonych na terenie gminy K. - za rok 2011 w kwocie 36.556 zł. W dniu 3 stycznia 2013 r. wpłynął wniosek spółki o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2009-2012, w tym za rok 2011 w kwocie 412 zł. Wraz z wnioskiem Spółka złożyła korektę deklaracji podatkowej za rok 2011, w której umniejszyła podstawę opodatkowania budowli, co skutkowało obniżeniem zobowiązania podatkowego do kwoty 36.144 zł. W uzasadnieniu wniosku Spółka podniosła, że część obiektów bezzasadnie zgłosiła do opodatkowania, ponieważ kontenerowe stacje redukcyjno-pomiarowe, punkty pomiarowe, punkty redukcyjno - pomiarowe, urządzenia techniczne i pomiarowe nie stanowią obiektu budowlanego lub obiekt budowlany stanowić będzie tylko ich część. Wskazała, że urządzenia zlokalizowane w kontenerowych stacjach redukcyjno - pomiarowych nie powstają w procesie budowlanym, nie są także związane z gruntem i tym samym nie stanowią obiektów budowlanych. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości będą podlegały wyłącznie fundamenty, na których zostały posadowione urządzenia tych stacji, oraz obudowa urządzeń, o ile jest ona trwale związana z fundamentem i ewentualne części budowlane tych urządzeń. Natomiast punkty pomiarowe, punkty redukcyjno - pomiarowe, urządzenia techniczne i pomiarowe, zdaniem Spółki, nie stanowią budowli ani urządzeń budowlanych, lecz urządzenia techniczne, a tym samym w ogóle nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.