Wyrok NSA z dnia 19 maja 2017 r., sygn. II FSK 1187/15

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia WSA (del.) Bogusław Wolas, Protokolant Natalia Narejko, po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 3 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Lu 335/14 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie (obecnie: Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie) z dnia 17 marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 335/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 17 marca 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

W 2009 r. M. S. (dalej jako: "skarżący") prowadził działalność gospodarczą pod nazwą D1. M. S., której przedmiotem działalności gospodarczej były usługi serwisu automatów do gier.

Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego decyzją z dnia 21 października 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. określił skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w wysokości 510.715 zł. Organ zakwestionował ujęcie w kosztach uzyskania przychodów faktur wykazujących zakup usług od firm: S1. G. O., S2. R. S., D2. M. P., na skutek czego stwierdził, iż skarżący zawyżył koszty uzyskania przychodów łącznie o kwotę 2.651.800 zł. Organ nie uznał za dowód podatkowej księgi przychodów i rozchodów skarżącego za 2009 r. w zakresie zapisów dokonanych na podstawie faktur wystawionych przez ww. podmioty.

Po rozpoznaniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie decyzją z dnia 17 marca 2014 r. uchylił ww. decyzję organu pierwszej instancji i określił skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w kwocie 505.816 zł.