Wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2017 r., sygn. II FSK 1107/15
Ordynacja podatkowa nie przewiduje wydawania aktu rozstrzygającego o tym, czy dany podmiot jest stroną postępowania podatkowego czy też nie. Konkretny podmiot staje się stroną z mocy przepisów prawa materialnego ustanawiających prawa i obowiązki.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia NSA (del.) Anna Maria Świderska (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 179/14 w sprawie ze skargi D. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 9 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 600 (słownie: sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 20 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 179/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę D. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z 9 grudnia 2013 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r.
Ze stanu faktycznego sprawy wynikało, że skarżący w 2009 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej działającej pod firmą: T. s.c. B. M., D. M. W zeznaniu podatkowym PIT-36L skarżący wykazał przychód ze spółki w kwocie 587.402,70 zł, przy kosztach uzyskania przychodu na poziomie 657.536,38 zł i stratę w wysokości 70.133,68 zł.
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. postanowieniem z 10 maja 2011 r. wszczął z urzędu postępowanie kontrolne wobec spółki cywilnej T. B. M., D. M. w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu Państwa, a także innych należności pieniężnych budżetu Państwa lub państwowych funduszy celowych za 2009 rok. W toku postępowania ustalono, że wspólnicy prowadzili księgę przychodów i rozchodów oraz rejestr zakupów za 2009 r. w sposób nierzetelny, prowadząc jednocześnie dwie odrębne ewidencje sprzedaży. Tylko jedna z nich służyła do deklarowania obrotu i VAT. Kontrola ujawniła także dokumenty rozliczeniowe, używane na potrzeby nieujawnionej ewidencji sprzedaży. Choć formą odpowiadały fakturze VAT, to były pozbawione oznaczenia "VAT" i nie zostały objęte numeracją, jaką posługiwali się wspólnicy w oficjalnym obrocie. Organ podatkowy pierwszej instancji ustalił przy tym, że większość wykazanych na nich transakcji została opłacona w gotówce, jednakże część płatności została przelana na niepowiązany ze spółką rachunek bankowy D. M.