Wyrok NSA z dnia 14 marca 2017 r., sygn. II FSK 442/15

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Alina Rzepecka, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 24 września 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 600/14 w sprawie ze skargi B. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 17 marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego od B. D. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w całości. NSA/wyr. 1 - wyrok

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 24 września 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 600/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę B. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych. Z uzasadnienia tego wyroku wynika, że Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w G. z dnia 14 listopada 2013 r. odmawiającej skarżącej umorzenia zaległości podatkowej w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikającej z deklaracji o osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, objętych zryczałtowanym podatkiem dochodowym za 2008 r. (PIT 23) w kwocie należności głównej 9.637 zł oraz odsetek za zwłokę w kwocie 5.234 zł, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku powołując się na treść art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., dalej "Ordynacja podatkowa") wskazał, że przyznanie ulgi w spłacie należności podatkowych nie jest obligatoryjne i w każdym przypadku opiera się na uznaniu administracyjnym. Oznacza to, że organy podatkowe na podstawie analizy całości zebranego materiału dowodowego oceniają, czy w konkretnym przypadku można zastosować tę ulgę. Uznały, że w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki ważnego interesu podatnika ani interesu publicznego.