Wyrok NSA z dnia 7 marca 2017 r., sygn. II FSK 3287/15

Interpretacje podatkowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Alicja Polańska, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, działającego z upoważnienia Ministra Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 sierpnia 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 391/15 w sprawie ze skargi P. [...] S.A. z siedzibą w L. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 6 marca 2014 r. nr IPTPB3/423-472/13-5/IR w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od P. [...] S.A. z siedzibą w L. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sygnatura akt II FSK 3287/15

U z a s a d n i e n i e

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uwzględnił skargę Spółki Akcyjnej P. z siedzibą w Ł. i uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

We wniosku z dnia 22 listopada 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie skarżąca Spółka podała, że wraz z innymi podmiotami z grupy kapitałowej zamierza zawrzeć z bankiem umowę o prowadzenie struktury zarządzania środkami pieniężnymi dla grupy rachunków. Umowa dotyczyć będzie zarządzania płynnością finansową uczestników i na jej podstawie bank będzie świadczył usługę cash poolingu przez umożliwienie grupie kapitałowej bardziej efektywnego, codziennego zarządzania środkami pieniężnymi i limitami zadłużenia oraz korzystania przez poszczególne spółki z grupy ze wspólnej płynności finansowej całej grupy kapitałowej, a to przez koncentrację środków pieniężnych wszystkich spółek grupy na jednym rachunku rozliczeniowym. Usługa będzie umożliwiać oferowanie bieżących nadwyżek finansowych innym spółkom z grupy kapitałowej oraz korzystania z ich bieżących nadwyżek finansowych, co pozwala na obniżenie kosztów finansowania poszczególnych uczestników systemu poprzez uzyskanie niższego oprocentowania zadłużenia, przy jednoczesnej możliwości korzystniejszego lokowania nadwyżek finansowych. Skarżąca postawiła między innymi - pytanie, czy rozliczenia pomiędzy uczestnikami systemu będą podlegać obowiązkom dokumentacyjnym, o których mowa w art. 9a w związku z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: u.p.d.o.p.) - zajmując stanowisko, że rozliczenia te nie podlegają wynikającym z tych przepisów obowiązkom dokumentacyjnym, bowiem do powstania wymogu sporządzania dokumentacji podatkowej konieczne jest zaistnienie transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, podczas gdy pomiędzy uczestnikami systemu nie będzie dochodziło do transakcji, rozumianych jako operacja lub umowa handlowa kupna lub sprzedaży towarów lub usług.