Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. II FSK 122/15
Podatek dochodowy od osób prawnych; Podatkowe postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia del. WSA Cezary Koziński, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1623/14 w sprawie ze skargi E. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 27 marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2007 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od E. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu kwotę 2869 (słownie: dwa tysiące osiemset sześćdziesiąt dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1623/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną przez E. S.A. z siedzibą w W. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 27 marca 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2007 r. Jak wynika z uzasadnienia wyroku, Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. decyzją z dnia 23 grudnia 2013 r. określił spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2007 r. w kwocie 204.145,00 zł. W ocenie organu pierwszej instancji strona błędnie zaliczyła opłaty reprograficzne za lata 2003-2006 w wysokości 191.171,48 zł do kosztów uzyskania przychodów w 2007 r. Według organu opłaty te nie stanowią kosztów uzyskania przychodów badanego roku, ponieważ strona nie ujęła ich w księgach na podstawie "innego dowodu". Doliczyła je jedynie rachunkowo do kosztów uzyskania przychodów w momencie sporządzania zeznania podatkowego. W związku z tym nie zostały spełnione warunki określone w art. 15 ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej "u.p.d.o.p."). Odnosząc się do przedłożonej przez spółkę interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2009 r. organ pierwszej instancji podniósł, że Minister Finansów zajął stanowisko jedynie w zakresie opłat zapłaconych w 2007 r., natomiast sporne koszty zostały uiszczone w 2008 i 2012 r.