Wyrok NSA z dnia 10 lutego 2017 r., sygn. II FSK 3957/14

Kondygnację należy rozumieć zgodnie z wykładnią językową. Nie jest istotna ani średnia wysokość pomieszczenia, ani to, czy nadaje się ono do przebywania ludzi.

Gazeta Prawna nr 32/2017

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA del. Teresa Porczyńska, Protokolant Natalia Narejko, po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych A.Z. i E.K.-S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 1973/13 w sprawie ze skarg A.Z. i E.K.-S. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 2 września 2013 r. nr [...], [...], [...], [...], [...], [...] ,[...], [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 i 2012 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie na rzecz E. K.-S. kwotę 335 (trzysta trzydzieści pięć) złotych oraz na rzecz A. Z. kwotę 339,30 zł (trzysta trzydzieści dziewięć złotych trzydzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 1973/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi A. Z. i E. K.-S. przy uczestnictwie T. Z., D. S. i K. S. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 2 września 2013 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. i 2012 r.

Ze stanu sprawy przyjętego do wyrokowania przez Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzjami z dnia 11 marca 2013 r. Prezydent Miasta K. ustalił T. Z., A. Z., E. K.-S., K. S. i D. S. zobowiązanie podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie 6.089,00 zł i za 2012 r. w kwocie 6.737,00 zł.

Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że po przeprowadzeniu postępowania podatkowego ustalono, że zadeklarowane do opodatkowania przez T. Z. oraz E. K.-S., K. S. i D. S. budynki lub ich części różnią się o powierzchnię 21,5 m2, która odpowiada wielkości poddasza w oficynie przy ul. M. [...]. Po ustaleniu, że większość powierzchni nie była sporna (wyłączając powierzchnię poddasza oficyny) organ uznał, że zostały zadeklarowane prawidłowo i przyjął je jako podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości za 2011 i 2012 r. Określając podstawę opodatkowania w części dotyczącej poddasza, organ odwołał się do ustaleń dowodowych poczynionych w toku postępowania podatkowego za 2009 r. W trakcie tego postępowania przeprowadzono oględziny spornego poddasza, a powołany w sprawie biegły wydał opinię, w której stwierdził, że pomieszczenie to nie spełnia warunków pozwalających na uznanie go za kondygnację w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 poz. 690 z późn. zm., dalej zwane : "Rozporządzenie MI"). Jednocześnie organ ustalił na podstawie oględzin, że pomieszczenie na parterze oddzielone jest od poddasza konstrukcją z belek drewnianych. Belki od spodu podbite są płytami kartonowo - gipsowymi, a na górze nie ma warstwy wyrównawczej, tylko gdzieniegdzie położone są luźno płyty. Wejście na poddasze możliwe jest tylko poprzez właz przy pomocy drabiny.