Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2017 r., sygn. I FSK 983/15

Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 22 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 1040/14 w sprawie ze skargi E. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 12 sierpnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, czerwiec 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 2400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, w sprawie o sygn. akt I SA/Bd 1040/14, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 718), dalej p.p.s.a., oddalił skargę E. W. (dalej: strona lub skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. (dalej: Dyrektor Izby Skarbowej lub organ odwoławczy) z dnia 12 sierpnia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec i czerwiec 2008 r.

1. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi

Decyzją z dnia 16 grudnia 2013 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w T. (dalej: Naczelnik Urzędu Skarbowego lub organ pierwszej instancji) określił stronie zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec i czerwiec 2008 r. Podstawą do wydania przedmiotowej decyzji było stwierdzenie, że w okresach rozliczeniowych objętych postępowaniem strona wraz z mężem dokonała sprzedaży niezabudowanych nieruchomości gruntowych, których to transakcji nie opodatkowano podatkiem od towarów i usług. Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem strona złożyła odwołanie, w którym wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania z uwagi na naruszenie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), dalej: ustawa o VAT, poprzez bezpodstawne, nieuzasadnione przyjęcie, iż dokonała ona sprzedaży gruntów rolnych, wchodzących w skład jej gospodarstwa, wykonując tym samym samodzielnie działalność gospodarczą i z tego powodu zobowiązana była do opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług. Decyzją z dnia 12 sierpnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał przede wszystkim na zaistnienie w przedmiotowej sprawie z dniem 17 grudnia 2013 r. skutku w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego wynikającego z zaskarżonej decyzji na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.), dalej: O.p., o czym strona została skutecznie zawiadomiona przez Naczelnika Urzędu Skarbowego przed upływem ustawowego terminu przedawnienia tych zobowiązań. Przedstawiając stan faktyczny sprawy organ odwoławczy wskazał, że w 2008 r. strona wspólnie z małżonkiem dokonała łącznie 5 transakcji sprzedaży niezabudowanych nieruchomości gruntowych. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, transakcje te spełniają kryteria prowadzenia działalności gospodarczej określone w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a strona przy ich realizacji działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy. Organ odwoławczy nie uwzględnił argumentacji strony stanowiącej wyjaśnienie przyczyn sprzedaży poszczególnych działek gruntu, uznając, że wbrew twierdzeniom strony, wymienionych transakcji nie można uznać za czynności dokonywane w ramach zarządu prywatnym majątkiem osoby fizycznej. Wprawdzie element liczby, częstotliwości albo zakresu sprzedaży nieruchomości sam przez się nie świadczy o dokonywaniu transakcji zbycia nieruchomości w ramach działalności gospodarczej, jednak, ocena wszystkich elementów transakcji, we wzajemnej łączności, wliczając w to zaangażowanie środków charakterystycznych dla profesjonalisty (w zakresie obrotu ziemią), uzasadnia wniosek, iż wskazane wyżej transakcje były dokonane w warunkach określonych w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Dyrektor Izby Skarbowej szczegółowo odniósł się przy tym do okoliczności dokonania transakcji zakupu i sprzedaży poszczególnych nieruchomości. Zdaniem organu, częstotliwość i rozmiar noszące znamiona działalności gospodarczej polegającej na wielokrotnym zakupie i sprzedaży nieruchomości oraz podziale działek, przeczą twierdzeniom strony, że nieruchomości były nabyte w celu budowy siedliska. Twierdzenia te nie znalazły potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym. Za tym, że czynności te musiały być zorganizowane, przemawia fakt sprzedaży nieruchomości periodycznie, co jakiś czas. Czynności te wskazują na istotne cechy działalności gospodarczej - jej stały charakter, powtarzalność podejmowanych działań, przyporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania, uczestnictwo w obrocie gospodarczym.