Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2017 r., sygn. I FSK 1624/16

Ewentualne uchybienie sądu administracyjnego pierwszej instancji, polegające na nieprzeprowadzeniu dowodu uzupełniającego z dokumentu mogłoby być zwalczane zarzutem naruszenia art. 106 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA del. Maja Chodacka (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Gl 7/16 w sprawie ze skargi H. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 26 października 2015 r., [...] w przedmiocie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości podatkowej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1 Wyrokiem z dnia 17 maja 2016r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, w sprawie o sygn. akt III SA/Gl 7/16, po rozpoznaniu sprawy w trybie uproszczonym, oddalił skargę H. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 26 października 2015r. nr [...], w przedmiocie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości podatkowej.

1.2. Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco. Postanowieniem z 10 kwietnia 2015r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. działając w oparciu o art. 62 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 578 ze zm., dalej:" Ordynacja podatkowa") zaliczył wpłatę z 7 kwietnia 2015r. w kwocie 559,70 zł na poczet zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za lipiec 2004r.

1.3. Po rozpoznaniu zażalenia skarżącego, postanowieniem z dnia 26 października 2015r. Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.