Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2016 r., sygn. II OSK 2466/16

Brak związania zarzutami i wnioskami skargi oznacza, że Sąd bada w pełnym zakresie zgodność z prawem zaskarżonego aktu. Niezwiązanie granicami skargi oznacza, że sąd ma prawo, a jednocześnie obowiązek dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu administracyjnego nawet wówczas, gdy dany zarzut nie został podniesiony w skardze. Sąd nie jest przy tym skrępowany sposobem sformułowania skargi, przytoczonymi argumentami, a także zgłoszonymi wnioskami, zarzutami i żądaniami.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędzia del. NSA Zygmunt Zgierski Protokolant asystent sędziego Joanna Zięba - Gula po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 listopada 2011 r. sygn. akt IV SA/Wa 1330/11 w sprawie ze skargi D. B. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 listopada 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 1330/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. B. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] Główny Inspektor Ochrony Środowiska (dalej: GIOŚ) uchylił w całości, na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej: k.p.a., decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej [...]WIOŚ) z dnia [...] sierpnia 2010 r., znak [...] oraz nałożył karę pieniężną w wysokości 50.000 zł na D. B., jako odbiorcę odpadów w postaci pojazdów marki VAUXHALL o numerach identyfikacyjnych nadwozia: [...] , [...],[...],[...], przywiezionych nielegalnie z W. do P. bez dokonania zgłoszenia. Organ odwoławczy przedstawił dotychczasowy tok postępowania wskazując, że: w dniach 28, 29 sierpnia i 13 września 2007 r. organ I instancji przeprowadził kontrolę działalności gospodarczej prowadzonej przez D. B. pod nazwą D. B. Auto Części D. B., [...] 71, 21 - 200 [...]. Z protokołu kontroli Nr 1/07 wynika, iż D. B. jako osoba fizyczna zajmował się naprawą i demontażem pojazdów marki Vauxhall Opel Vectra sprowadzanych z W., przy czym działalność pod ww. nazwą prowadzi od 3 września 2007 r. Według protokołu sprowadzone pojazdy były w stanie częściowo uszkodzonym, powypadkowe, w różnym stopniu zdemontowane, kwalifikowane pod kodem 160104*. W dniu 28 sierpnia 2007 r. na kontrolowanym terenie znajdowało się 21 pojazdów. Na skutek powiadomienia o wynikach tej kontroli, GIOŚ w dniu [...] października 2007 r. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie dokonania nielegalnego wwozu do P. przez D. B. odpadów w postaci 21 uszkodzonych pojazdów marki VAUXHALL. Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2008 r. znak: [...] organ wezwał D. B. do poddania odpadów w postaci 21 pojazdów odzyskowi lub unieszkodliwieniu w sposób racjonalny ekologicznie oraz zobowiązał do uzgodnienia z GIOŚ sposobu gospodarowania odpadem w terminie 20 dni od daty otrzymania postanowienia. Wobec niezastosowania się strony do tych obowiązków, decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. znak [...], na podstawie art. 26 pkt 3 i art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. Nr 124, poz. 859 ze zm.) nałożył na D. B. obowiązek przekazania odpadów w postaci 16 pojazdów marki VAUXHALL do punktu zbierania pojazdów lub do stacji demontażu, natomiast w części dotyczącej odpadów w postaci 5 pojazdów marki VAUXHALL umorzył postępowanie w sprawie dokonania nielegalnego ich wwozu do P.. Decyzji został nadany rygor natychmiastowej wykonalności. GIOŚ uznał 16 uszkodzonych pojazdów za odpad w nielegalnym międzynarodowym przemieszczaniu. Powyższa decyzja, wobec braku wniesienia środka zaskarżenia, stała się ostateczna.