Wyrok NSA z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. II OSK 1662/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia NSA Małgorzata Miron Protokolant starszy asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 2397/14 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaskarżonym wyrokiem oddalił skargę M. D. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z [...] października 2014 r. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie o nadanie statusu uchodźcy z wniosku z 10 grudnia 2013 r.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

M. D., obywatel Federacji Rosyjskiej narodowości czeczeńskiej złożył 17 października 2012 r. wniosek o nadanie statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej wskazując, że był prześladowany i dwukrotnie bity przez milicję rosyjską za to, że sprzeciwiał się prowadzonej w Czeczenii polityce. Jednocześnie wskazał, że należał do rosyjskich służb specjalnych, tzw. struktur informacyjnych, za co był bity przez Czeczenów. W toku zeznań wycofał jednak swoje oświadczenie o przynależności do rosyjskich służb specjalnych.

Postępowanie administracyjne wszczęte wnioskiem z 17 października 2012 r. zakończyło się wydaniem decyzji przez Radę do Spraw Uchodźców w dniu [...] listopada 2013 r. Organ ten utrzymał w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z [...] lipca 2013 r. o odmowie nadania statusu uchodźcy, udzielenia ochrony uzupełniającej i zgody na pobyt tolerowany oraz nakazał opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Organy stwierdziły, że aktualnie odnotowuje się poprawę sytuacji w Czeczenii zarówno w zakresie bezpieczeństwa jak i przestrzegania praw człowieka. Nie potwierdzono faktu prześladowania strony w kraju pochodzenia z powodów politycznych. Brak jest również wiarygodnego dowodu na to, że władze państwowe lub inne podmioty w Rosji podejmowały działania krzywdzące wobec wnioskodawcy lub jego rodziny, które miałyby związek z wyjazdem z kraju pochodzenia. Z całokształtu sprawy nie wynika też, by wydalenie z terytorium RP mogło spowodować naruszenie prawa do życia rodzinnego.